Viti 2020 ishte i Ezgjan Alioskit – nga futja në Ligën Premier me Leeds United, deri te kualifikimi në Kampionatin Evropian

Ezgjan Alioski kishte një vit ëndrrash përsa i përket sportit. Së pari promovimi me Leeds United në Ligën Premier, pastaj kualifikimi në Kampionatin Evropian me Maqedoninë e Veriut. Ai thotë se ende nuk i ka kuptuar të gjitha.

Në një intervistë për Blick, ai ka rrëfyer për të gjitha, duke treguar se viti 2020 ka qenë mjaftë i suksesshëm për të, për dallim nga pandemia me coronavirus që goditit të gjithë.

Maqedonia e Veriut nuk do të jetë favorit në asnjë lojë në Kampionatin Evropian, parashikon Alioski. Por: “Ne kemi cilësinë që të jemi në gjendje të vjedhim pikë nga ekipet e tjera”.

Virusi i çmendur i vitit 2020 ishte një histori e vetme suksesi për ju sa i përket sportit. Ju u ngritët me Leeds United në Ligën Premier dhe u kualifikuat në Kampionatin Evropian me Maqedoninë e Veriut.

Ezgjan Alioski: Unë nuk e kam kuptuar se çfarë ka ndodhur në vitin 2020. Do të ketë kohë të mjaftueshme për këtë më vonë. Ne praktikisht po luajmë në Ligën Premier pa një pushim dimëror, tani për tani do të vazhdojmë.

Një vështrim i shkurtër mbrapa është i sigurt, apo jo?

Qartë. Në fillim të vitit pashë dy ëndrra të mëdha, dy qëllime të mëdha. Promovimi me Leeds dhe kualifikimi në Kampionatit Evropian me Maqedoninë e Veriut. Është e bujshme, pasi që të dy funksionuan. E gjithë kjo është bërë më e vështirë me coronavirusin dhe karantinën.

Për Leedsin ishte kthimi në Ligën Premier pas disa vitesh mungesë. Pjesëmarrja e parë në Kampionatin Evropian në histori për Maqedoninë Veriore. Cili sukses duhet vlerësuar më lartë?

Ju nuk mund të bëni karahsime. Të dyja ishin jashtëzakonisht emocionues. Me Leeds dhe Maqedoninë e Veriut kemi bërë të lumtur mijëra njerëz. Fatkeqësisht, nuk mund të festonim me fansat tanë për shkak të COVID-19.

Pesë vjet më parë ishe me FC Schaffhausen, tani je titullar në Ligën Premier. Tingëllon mirë, apo jo?

Shumë mirë. Ne kemi një ekip të shkëlqyeshëm te Leeds, futbollistë të shkëlqyeshëm. Nuk është e lehtë të luash në këtë ekip. Por, nuk është koha të jemi të kënaqur. Qëllimi im është që gjithmonë të luaj. Unë jap maksimumin tim për këtë.

Ju ishit i njohur për shakatë tuaja në Lugano. A mund të jeni akoma një i tillë në Leeds?

Unë nuk jam duke u përpjekur për të ndryshuar, jam i njëjti Gianni siç isha në Lugano ose Schaffhausen. Më pëlqen të argëtohem, më pëlqen të qesh. Një atmosferë e mirë në ekip është e rëndësishme për mua. Por, unë e di saktësisht kur nuk ka vend për argëtim dhe kur duhet të punoj seriozisht. Edhe më mirë sot sesa në Lugano (qesh).

Në ekipin kombëtar ju jeni DJ i zhveshtores. A është muzika juaj në dhomën e zhveshjes në Leeds?

Tani dhe atëherë më lejohet. Por, më pak. Unë nuk mund të luaj vetëm muzikën time shqiptare në Leeds, ajo është kaq e njohur.

Çfarë po ndodhte në të vërtetë në Maqedoninë e Veriut kur ekipi kombëtar u kualifikua në Kampionatin Evropian?

Një ëndërr është realizuar për Maqedonasit e Veriut. Gëzimi ishte gjigant. Edhe presidenti ishte atje për të na uruar. Shpresoj që ky sukses sportiv ta bëjë vendin tonë më të njohur. Maqedonia e Veriut është një vend i bukur, kryeqyteti Shkupi ka një qytet të mrekullueshëm të vjetër.

Ju jeni rritur në Flammt FR. A keni ende familjen në Maqedoninë e Veriut?

Unë kam lindur në fshatin Crnilishte, kur isha një vjeç, familja ime emigroi në Flammat. Shumë nga anëtarët e familjes sonë ende jetojnë në Crnilishte. Kushërinjtë e mi, xhaxhai im. Si një djalosh shkolle kam qenë shpesh atje – në të vërtetë gjithmonë gjatë pushimeve të mia. Kohët e fundit vetëm kur kemi luajtur me ekipin kombëtar. Unë jam ende futbollisti i vetëm nga fshati që arriti në ekipin kombëtar. Shpresoj që së shpejti të ketë edhe të tjerë.

Si e vlerësoni grupin në Kampionatin Evropian me Holandën, Ukrainën dhe Austrinë?

Ne nuk jemi favoritë në asnjë lojë. Por, ne kemi cilësinë që të jemi në gjendje të vjedhim pikë nga skuadrat e tjera. Ne nuk kemi pse të fshihemi. Austria dhe Ukraina janë brenda mundësive, Holanda është sigurisht pak larg. Shpresa ime më e madhe është që deri atëherë tifozët mund të kthehen në stadium. /Telegrafi/