LAJMI I FUNDIT:

NJË PEMË HELMUESE

NJË PEMË HELMUESE

Poezi nga: William Blake
Përktheu: Kujtim Morina

Isha i inatosur me një mik,
ia tregova inatin, ai u zbut
Isha i inatosur me një armik
Nuk ia tregova, ai u rrit
E ushqeva inatin me frikë,
mëngjes dhe darkë me lotët e mi;
e ngroha atë me buzëqeshje
dhe me rrengje të vogla mashtruese
Dhe ai u rrit natë e ditë
derisa mori të mollës shkëlqim;
armiku im e shikonte si ndrinte
se ishte imja, ai e dinte.
Dhe në kopshtin tim e vodhi
kur nata botën e mbuloi,
shoh i gëzuar në mëngjes
armikun tim të plandosur nën pemë.