Historia e vëllezërve Xhekaj, që janë kthyer në hit në NHL, kampionatin elitar të hokejit në Amerikë dhe Kanada, nuk ka qenë me rrugë të hapur. Ecuria e tyre deri në këto nivele nuk ka qenë e lehtë dhe familja me baba shqiptar ka vuajtur dhe punuar shumë.
Është një histori që nuk flet vetëm për suksesin e dy djemve që arritën të luajnë së bashku për një nga klubet më ikonike në hokej, Montreal Canadiens.
Vëllezërit Xhekaj sjellin me vete jo vetëm talentin e tyre, por edhe trashëgiminë e tyre familjare, punën dhe karakterin nga sfidat e jetës.
Për të arritur në ligën më të lartë, NHL, duhet më shumë se një goditje e mirë apo një sulm i shpejtë. Kërkohet qëndrueshmëri, mentalitet beteje dhe një gatishmëri për t'u dhënë gjithçka për ekipin – duke përfshirë ndonjëherë edhe atë aspektin primitiv dhe të diskutueshëm të lojës: luftën fytyrë për fytyrë.
Një fillim i vështirë dhe një ëndërr për të ardhmen
Simona dhe Jack Xhekaj nuk e kanë pasur jetën të lehtë. Në vitet '90, ata dy emigruan në Kanadë, duke kërkuar një shkëndijë shprese dhe mundësi të reja. Simona është çeke dhe erdhi nga Republika Çeke, ndërsa Jack u largua nga Kosova në kohë të vështira. Takimi i tyre ishte në Toronto, ku fillimisht jetuan edhe në një ndërtesë të Shpëtimit të Ushtrisë (Salvation Army), ishte fillimi i një aventure të re.
Më pas, ata vendosën në Hamilton, Ontario, ku u martuan dhe filluan të ndërtojnë familjen e tyre – një familje që do të bëhej me katër fëmijë: Arbërin, Florianin, dhe dy vajzat, Sophia dhe Dominika.
Puna e palodhur ishte pjesë e përditshmërisë së tyre. Simona punoi dhe u bë supervisor në garazhin e Costcos në Hamilton, ndërsa Jack punon si saldues në National Steel Car, duke ndërtuar vagonë trenash. Jetët e tyre ishin një testament i sakrificës dhe punës së vështirë, me qëllimin e vetëm për t'u ofruar fëmijëve të tyre mundësi që ata vetë nuk i kishin pasur.
Rritja e djemve në akull dhe fillimet e para
Në këtë mjedis, u rritën dy djem me një pasion të përbashkët: hokejin. Që nga fëmijëria, Arbëri dhe Floriani kalonin orë të tëra në akull. Simona, e cila vetë kishte luajtur hokej, i shoqëronte djemtë në liqenet e ngrirë të Hamiltonit.
"Kur ishin të vegjël, ne shkonim në pellgje gjatë gjithë kohës. Unë bija në akull... Kisha këpucët e bardha për femra dhe pastaj thashë: 'Eh, mjaft'. Ata kishin ato gjërat në pjesën e përparme dhe do ta vrisja veten me to, kështu që bleva këpucë akulli për meshkuj dhe luaja me ta".
Kujtimet janë të ëmbla, por të përziera me vështirësitë ekonomike. Në një foto të famshme nga fëmijëria, Floriani vishte një kapelë të Toronto Maple Leafs.
"Dikush na e dha si dhuratë. Ne nuk kishim para për të blerë gjëra të tilla. Pra, kur dikush na jepte diçka, ajo ishte e veçantë... Unë nuk mendoj se ai donte ta vishte dhe mendoj se unë isha ajo që e detyrova. Ata gjithmonë thoshin: 'Mama, a mund të na blini këtë?' Dhe unë thosha: 'Jo, ne nuk kemi para'", tregon Simona.
Rruga e vështirë drejt ëndrrës së NHL
Rruga drejt hokejit profesional ishte e shtrenjtë dhe e vështirë për familjen Xhekaj. Çdo sezon, çdo pajisje, çdo udhëtim për në turne përfaqësonte një sfidë financiare.
Prindërit i dedikuan jetën e tyre për të mbështetur ëndrrat e djemve. Sakrificat e tyre nuk kaluan pa u vënë re nga djemtë. Arbëri, duke folur për prindërit e tij, tha me ndjenjë: "Ata erdhën në Kanada dhe kishin një qëllim: të krijonin një familje dhe t'u jepnin familjes gjithçka kishin. Çdo cent që fituan, çdo udhëtim me makinë, para për benzinë, ne nuk mund të përballonim asgjë kur ishim fëmijë dhe ata disi na kaluan nëpër të gjitha. Ne u detyrohemi botën. E gjithë kjo është për ata".
Puna dhe angazhimi dhanë frytet e veta. Të dy luajtën në ligën junior OHL (Ontario Hockey League), ku filluan të shquheshin jo vetëm për aftësitë e tyre të lojës, por edhe për fizikun e tyre të fortë dhe gatishmërinë për të mbrojtur bashkëlojtarët – një aspekt i lojës që do të bëhej një shenjë e tyre e veçantë.
Suksesi i Arbërit dhe ardhja e Florianit në Montreal
Arbëri, me fizikun e tij imponues (1.93 m, 100 kg), e bëri hapin e parë në NHL me Montreal Canadiens, duke fituar zemrat e tifozëve jo vetëm për përballjet e tij të forta, por edhe për përpikmërinë në lojë.
Më pas, erdhi radha e vëllait të vogël, Floriani. Debutimi i Florianit në NHL, më 22 nëntor 2025, kundër rivalëve të madh, Toronto Maple Leafs, ishte një moment historik për familjen.
Dhe nuk mund të kishte fillim më dramatik: Floriani u përlesh me Dakota Mermis të Leafs në periudhën e tretë.
Reaksioni i një nëne: Krenaria e përzier me ankthin
Ndërsa 21,000 tifozë në Bell Centre bërtisnin me entuziazëm, një person në tribuna po jetonte një emocion krejtësisht të ndryshëm: nëna e tyre, Simona.
Kamera e televizionit e kap atë duke vënë duart në fytyrë, me një shprehje të dhimbur dhe të shqetësuar.
- YouTube www.youtube.com
"Zemra ime fundoset kur luftojnë. E urrej" thotë ajo me zë që dridhet pak.
Ndërsa Simona vuajti në heshtje, babai i djemve, Jack, tregoi një reagim më tradicional për një tifoz hokeji: krenari dhe emocion i plotë. Arbër tregon që babai i tyre "do të shikojë djemtë e tij duke luftuar", ndërsa Simona "ka mësuar ta kuptojë se është pjesë e lojës dhe pjesë e punës së tij".
Një moment historik për familjen dhe për Canadiens
Kur të dy djemtë dolën në akull së bashku për herë të parë, për prindërit ishte një moment kaq i madh sa që ishte e vështirë të përqendroheshin.
Arbër dhe Florian Xhekaj janë tashmë pjesë e historisë së Montreal Canadiens, duke u bërë një nga kombinimet e rralla të vëllezërve që kanë luajtur për klubin, duke ndjekur gjurmët e tanishëm si Kostitsyn apo të legjendave si Maurice dhe Henri Richard.
Por përpara se të jenë "mace të egra" në akull, ata janë fëmijët e Simona dhe Jack Xhekaj, dy emigrantësh shqiptarë që me punë të palodhur dhe dashuri të pafund ndërtuan një themel të fortë për suksesin e djemve të tyre. /Telegrafi/
