Nga: Ben Blushi
Këtë burrë me kryq mbi shpinë, e takova përpara ndeshjes Roma-Feynord në Tiranë.
- Ç’bën këtu - e pyeta.
- Të gjithë janë tifozë të futbollit sot - tha.
- Po ti çfarë je?
- Unë jam tifoz i Krishtit.
- Ku po e çon këtë kryq?
- Nuk po e çoj asgjëkundi, po e mbaj mbi shpinë.
- Pra, ti mban mbi shpinë mëkatet tona si Krishti?
- Sigurisht, edhe të tuat.
- Nuk mendon se pesha e mëkateve është e pamundur të mbahet nga një njeri i vetëm?
- Dikush duhet ta bëjë - tha burri.
- Po pse ti? - e pyeta.
- Sepse askush nuk e bën, as ti nuk e bën.
- Unë sigurisht nuk e bëj, mezi mbaj mëkatet e mia - thashë unë.
- Ti nuk beson - tha burri.
- Nga e di ti që nuk besoj ?
- Të kam lexuar librat.
- Mendon se kuptohet shkrimtari nga librat e vet? - e pyeta.
- Shpirti i shkrimtarit mund të njihet nga mënyra si flet për shpirtrat e tjerë.
- Po nëse unë të bëj ty një foto, a mendon se mund ta njoh shpirtin tënd përmes saj?
- Fotoja nuk është pasqyrë e shpirtit, por e çastit - tha burri.
- Meqë u njohëm, do të të bëj një nder - thashë unë.
- Çfarë nderi? - pyeti burri.
- Nuk do ta tregoj as emrin as fytyrën.
- Po pse do të më fshehësh? - pyeti burri.
- Dua të të mbroj - thashë unë.
- Nga kush do më mbrosh?
- Nga gjithë ata që bëjnë mëkate dhe do vijnë tek ty të të kërkojnë t’ua mbash kryqin mbi shpinë - thashë unë.
- Kjo është detyra e Zotit - tha burri - nuk kam nevojë të më mbrosh nga mëkatarët.
- Epo tani ta dhashë fjalën, thashë unë, mbete i panjohur.
- Vetëm në Facebook-un tënd - tha burri.
