LAJMI I FUNDIT:

TINGULLI I HESHTJES

TINGULLI I HESHTJES

Nga: Paul Simon (kënga “The Sound of Silence”, 1965, interpretuar nga dueti Simon & Garfunkel)
Përktheu: Besnik Hamiti

Përshëndetje errësirë, mikeshë e vjetër
Erdha të flas me ty dhe një herë
Sepse një vegim zhagas e butësisht
Derisa flija, nga fara iku hajnisht
Ai vegim që ishte mbjellë në trurin tim
Ende mbetet
Përbrenda tingullit të heshtjes

Në ëndrra të trazuara eca i vetmuar
Në rrugë të ngushta me kalldrëm shtruar
Nën dritën e llampës së rrugicës
Jakën ia ktheva lagështisë e ngricës
Kur sytë m’i zhbiroi
Shkrepëtimë e dritës së neonit
Që çau natën
Dhe preku tingullin e heshtjes


Pashë në dritën lakuriq
Dhjetë mijë njerëz, më pak hiç
Njerëzit bisedonin pa folur
Njerëzit nienin pa dëgjuar
Njerëzit shkruanin këngë që kush zërin s’ua dëgjoi
Po kush s’guxoi
Të trazonte tingullin e heshtjes

“Budallenj”, thashë unë, “Ju s’e dini
Heshtja si kanceri rritet
Dëgjoni fjalët që mund t’ua mësoj
Kapne dorën që mund t’ua ofroj”
Por fjalët e mia, si pika të heshtura shiu ranë
Dhe jehuan në puset e heshtjes

Njerëzit u përkulën e iu lutën
Zotit prej neoni që krijuan vetë
Dhe shenja shpërfaqi paralajmërimin
Me fjalët që formonte
Në shenjë shkruhej:
“Fjalët e profetëve janë
Të shkruara në muret e metrove
Dhe në korridoret e pallateve
Të pëshpëritura me tingullin e heshtjes”.