LAJMI I FUNDIT:

MUZA IME

MUZA IME

Poezi nga: Heinrich Boll
Përktheu: Faslli Haliti

Muza ime qëndron në cep të rrugës
i jep secilit si për asgjë
atë që unë nuk dua,
kur është e gëzuar
më dhuron atë që do doja
por rrallë here e kam parë të lumtur.

Muza ime është një murgeshë
në shtëpinë e errët
prapa kangjellave dyfishe
vë ajo të Dashurin e saj
një fjalë e mirë për mua.


Muza im punon në fabrikë
kur ajo përfundon punën e saj
do që të shkojë të vallëzojë me mua
por unë nuk pushoj së punuari.

Muza ime është një grua e moshuar
më godet mbi gishta
bërtet me një gojën lëkurëtrash
është e padobishme e çmendur
e çmendur është e padobishme

Muza ime është një grua shtëpiake
jo një rrobë e linjtë,
në dollap ajo ka fjalë.
Rrallë i hap kanatate dollapit
edhe më zgjat një prej atyre fjalëve.

Muza ime ka lebrën
si unë,
ne puthim borën larg
buzëve,
ne shpallim botët.

Muza ime është gjermane
nuk më jep asnjë lloj mbrojtje,
vetëm nëse lahem në gjakun e dragoit
më vë dorën mbi zemër.
Kështu unë mbetem i paprekshëm