Fëmijët trashëgojnë këto tre tipare karakteristike nga baballarët e tyre

Shpesh pyesim veten nëse prindërit i transferojnë në të njëjtën masë karakteristikat e tyre fizike dhe psikologjike te fëmija

Shumë besojnë se ne trashëgojmë gjysmën e gjeneve tona nga nëna dhe gjysmën nga babai, por gjërat nuk funksionojnë kështu.

Profesoresha e gjenetikës, Dejna Breser në Universitetin e Feniks, thekson se ka 60 për qind më shumë mundësi për të trashëguar tipare “aktive” nga babai juaj, thjesht sepse natyra ka një tendencë të natyrshme për t’i shprehur këto gjene.

Breser veçoi tre tipare që fëmijët më së shpeshti i trashëgojnë nga babai i tyre, edhe pse ky nuk është rregull.

1. Lartësia

Gjenet e babait, jo gjenet e nënës, janë më shpesh përgjegjës për pamjen fizike në tërësi. Ekzistojnë të paktën 700 variacione gjenetike që janë përgjegjëse për përcaktimin e gjatësisë dhe megjithëse kjo karakteristikë ka të bëjë si me gjenet e nënës ashtu edhe me gjenet e babait, ka prova që sugjerojnë se gjenet e babait luajnë një rol më të madh.

2. Gjinia

Nëse një baba është ndoshta i zhgënjyer sepse nuk ka pasur djalë apo vajzë, ai duhet ta dijë se kjo varet nga ai – burrat janë përgjegjës për gjininë e fëmijës. Burrat u japin kromozomet Y djemve dhe kromozomet X vajzave. Shkencëtarët theksojnë se një kromozom X mashkull dhe një kromozom X femër do të japin një vajzë, dhe një kromozom mashkull Y dhe një kromozom X femër do të japin një vajzë.

Studiuesit zbuluan se marrëdhënia gjinore në familje ndiqte anën e babait, jo të nënës. Për shembull, nëse një burrë kishte më shumë vëllezër, ka më shumë gjasa që fëmijët e tij të jenë djem, dhe nëse ai kishte më shumë motra, ka më shumë gjasa që të ketë vajza. Studimi tregoi se kjo nuk vlen për gratë.

3. Çështjet e shëndetit mendor

Baballarët e moshuar mund t’u kalojnë fëmijëve të tyre gjene të mutuara, të cilat më pas çojnë në sëmundje mendore ose probleme të shëndetit mendor (hiperaktivitet, çrregullim bipolar…). Fëmijët e lindur nga prindër mbi 45-vjeç mund të kenë gjithashtu më shumë gjasa të kenë aftësi të kufizuara në të mësuar ose prirje depresive.

Megjithatë, hulumtimet e fundit kanë treguar se ndikimi gjenetik në çrregullimet mendore mund të jetë më i dobët sesa mendohej më parë. Çrregullimet mendore kanë të bëjnë me gjenetikën, por ato përbëjnë vetëm 10 deri në 20 për qind të kombinimit total të faktorëve. /KP