Ajsbergu më i madh në botë rrotullohet në kurthin e oqeanit

Ajsbergu më i madh në botë, i njohur në qarqet shkencore si A23a, ngeci në udhëtimin e gjatë në veri të Antarktidës.

Ajsbergu është tre herë më i madh se qyteti i New Yorkut dhe u shkëput nga brigjet e Antarktidës në vitin 1986. Megjithatë, shpejt ngeci në thellësitë me baltë të detit Weddell, ku qëndroi për 34 vjet. Më pas filloi sërish udhëtimin në vitin 2020, drejt ajrit dhe ujërave më të ngrohta të Atlantikut të Jugut, ku ajsbergë shumë më të vegjël shpërthehen dhe zhduken.

Megjithatë, në muajin prill të këtij viti, A23a hyri në Rrymën Rrethore Polare të Antarktikut (ACC), një forcë e fuqishme që mbart ujërat e oqeanit dhe gjithçka në to – prej veriut deri në atë që duhet të përfaqësojë shkatërrimin përfundimtar të ajsbergut. Megjithatë, ajsbergu u ndal përsëri, por nuk u mbërthye në fund, duke pasur parasysh se ka më shumë se një mijë metra midis bazës së tij dhe dyshemesë së oqeanit. Megjithatë, A23a noton në një vend në veri të Orkneyt Jugor dhe rrotullohet në drejtim të kundërt të akrepave të orës me rreth 15 gradë në ditë.

Ajsbergu është kapur në të ashtuquajturën kolona Taylor dhe mund të mbetet i mbërthyer në këtë vend për disa vite, gjë që do të vononte shpërbërjen e të gjithë ajsbergëve në të njëjtën rrugë veriore.

Studiuesi Mark Brandon i tha BBC News se ajsbergët shpesh shihen si gjëra kalimtare, ato shpërbehen dhe shkrihen, por këtë herë nuk është kështu.

“A23a është një ajsberg që thjesht refuzon të vdesë”, tha Brandon.

Një kolonë Taylor është një lloj vorbulle, e cila u përshkrua për herë të parë në vitet 1920 nga fizikani Sir Geoffrey Ingram Taylor. Akademiku i Kembrixhit ishte një pionier në fushën e dinamikës së lëngjeve dhe tregoi se si një rrymë që ndeshet me një pengesë në shtratin e detit, në rrethanat e duhura mund të ndahet në dy rrjedha të ndryshme, duke krijuar një masë uji rrotullues midis tyre.

Në rastin e ajsbergut A23a, pengesa është një fryrje 100 kilometra e gjerë në dyshemenë e oqeanit të quajtur Pirie Bank.

Shtylla e Taylorit është në majë të asaj parvaze dhe tani A23e është kapur në rrjetën e saj. Gjithashtu, kolona Taylor mund të formohet në ajër dhe është e dukshme në formën e reve që lëvizin mbi male dhe mund të jenë të madhësive të ndryshme.

A23a ka disa muaj që po kthehet ngadalë në vend, por ende nuk dihet se sa do të qëndrojë i “mbërthyer”. /Telegrafi/