KOHA

Poezi nga: Roger Waters
Përktheu: Besnik Hamiti

Tik-taket lënë prapa momentet e ditës së zymtë
Thërmon dhe hedh orët shkujdesshëm
Sorollatesh në një copë toke në tëndin katund
Duke pritur që dikush a diçka të tregojë rrugën

I lodhur nga shtrirja në rreze dielli rri në shtëpi të shikosh shiun
Je i ri e jeta e gjatë ka mjaft kohë të vrasësh sot
Dhe një ditë e merr vesh dhjetë vjet prapa shpine le
Askush s’të tha kur të vraposh, e ke huqur krismën e nisjes

Dhe vrapon e vrapon të zësh diellin, por ai zhytet
Në garë të të dalë nga prapa edhe një herë
Dielli është ai i njëjti në mënyrë relative, po ti je plakur
Një frymë më pak, vdekjen jo aq larg

Çdo vit veç shkurtohet, duket kurrë kohë nuk ke
Plane që të shkojnë huq apo gjysmë faqeje shkarravina
Të rrish pezull në dëshpërim të heshtur është anglezçe
Koha kaloi, kënga mbaroi, mendova se kam edhe diçka për të thënë

N’shtëpi, prapë n’shtëpi
Më pëlqen të jem këtu saherë kam mundësi
Kur vi i mërdhirë e i lodhur
I nxej eshtrat pranë oxhakut
Diku larg, përtej fushave
Tingëllimë e këmbanës së hekurt
Thërret besimtarët të bien në gjunj
Magjinë magjepsëse të thënë butësisht ta dëgjojnë

Kënga “Time” e grupit Pink Floyd nga albumi “Dark Side of the Moon”