Njihuni me “shtrigat nga Bucha”, kanë vetëm një mision – rrëzimin e dronëve rusë

Pikërisht kur bie errësira mbi Bucha, shtrigat dalin, sepse pikërisht në atë moment nisin të vërshojnë dronët sulmues rusë.

Shtrigat e Bucha, siç e quajnë veten, janë një njësi vullnetare e mbrojtjes ajrore e përbërë pothuajse tërësisht nga gra, që tani ndihmojnë në mbrojtjen e qiejve të Ukrainës ndërsa gjithnjë e më shumë burra dërgohen në vijat e frontit.

Ka më shumë dronë për të rrëzuar, gjithashtu, të lëshuar shpesh nga Rusia në valë për të mposhtur mbrojtjen kryesore përpara një sulmi raketor, shkruan BBC, transmeton Telegrafi.

Ndryshimet e natës i lejojnë gratë të kombinojnë punën e tyre për të mbrojtur vendin e tyre me punët ditore si mësuese, mjeke – dhe atyre që bëjnë manikyr.

Shumë thonë se kjo është një mënyrë për të kapërcyer pafuqinë që ndjenë, kur forcat ruse pushtuan rajonin e Buchës në fillim të pushtimit në shkallë të plotë.

Historitë e tmerrshme të atyre javëve – duke përfshirë vrasjen, torturat dhe rrëmbimet – filluan të shfaqen vetëm pasi forcat ukrainase çliruan zonën në fund të marsit 2022.

“Jam 51 vjeçe, peshoj 100 kilogramë, nuk mund të vrapoj. Mendova se do të më dërgonin paketimin, por më morën”, thotë Valentyna.

Ajo kujton, një veteriner që u regjistrua me sulmuesit e dronëve këtë verë dhe tani shkon ka nofkën Valkyrie.

Ajo flet për miqtë e vendosur në front dhe të tjerët që kanë vdekur në luftime, si pjesë e asaj që e solli atë në këtë rol.

“Unë mund ta bëj këtë punë. Kompleti është i rëndë, por ne gratë mund ta bëjmë atë”, shtoi ajo.

Valentyna duhet të demonstrojë disa orë më vonë, pasi një alarm ajror aktivizohet në të gjithë rajonin.

Njësia e saj nga baza e tyre në pyll dhe ekipi i BBC-së ndjekim kamionin e tyre të marrë nëpër errësirë ​​ndërsa përplaset drejt mesit të një fushe. Ekipi prej katër vetash hidhen jashtë për të filluar montimin e armëve.

Mitralozët janë të një epoke tjetër: dy ‘maksima’ të bëra në vitin 1939, kuti municionesh të stampuara me yje të kuq të kohës sovjetike.

Serhiy, burri i vetëm në ekip, duhet të derdhë ujë me dorë si ftohës.

Kjo është gjithçka që është në dispozicion: kompleti më i mirë i Ukrainës është në vijën e parë të frontit dhe vazhdimisht kërkon më shumë nga aleatët e saj.

Por armët e lashta mirëmbahen në mënyrë të përsosur dhe shtrigat thonë se kanë rrëzuar tre dronë që nga vera.

“Roli im është t’i dëgjoj ata. Është punë nervoze. Por ne duhet të qëndrojmë të fokusuara, të [dëgjojmë] për tingullin më të vogël”, thotë Valentyna

Shoqja e saj Inna është gjithashtu në fillim të 50-ve dhe është jashtë në një nga pozitat e tyre.

“Është e frikshme, po. Por edhe lindja është, dhe unë e bëra këtë tre herë”, qesh ajo, duke thënë se shenja e saj e thirrjes është Qershi: “Për shkak të makinës, jo për domatet”.

Një mësuese matematike, herë pas here duhet të kthehet me nxitim nga pylli për të mbajtur mësim në klasë.

“Unë i mbaj rrobat në makinë. Takat e mia. Vura pak buzëkuq, dhe u dhashë leksion nxënësve. Pastaj përsëri në veturë, ndërrohem shpejt dhe largohem”, shtoi ajo. /Telegrafi/