Deklaratë vetëdijësuese nga një psikologe
Mr.sci Miradije Statovci Poliklinika “Galaxy” Prishtinë!
Me dhimbje të thellë mësuam për rastin e një foshnjeje të porsalindur që u gjet e vdekur, e braktisur në një qese plastike pranë një deponie mbeturinash. Si psikologe, ndjej detyrimin moral dhe profesional të flas – jo vetëm për tragjedinë e kësaj jete të pafajshme që u ndërpre para se të fillonte, por edhe për heshtjen, frikën dhe mungesën e sistemit që çojnë në raste të tilla.
Pas këtij akti ka të ngjarë të fshihet një grua në krizë – ndoshta e re, e pambështetur, e frikësuar, e turpëruar ose e sëmurë. Një grua që nuk pa asnjë rrugë tjetër përveç braktisjes. Dhe kjo është dështim i sistemit – jo vetëm individual.
Duhet të veprojmë!
Nevojitet më shumë:
▪ Edukim publik për shëndetin mendor të grave gjatë dhe pas shtatzënisë;
▪ Krijimi i mekanizmave të sigurt, humane dhe ligjore për nënat në krizë (si pika të dorëzimit të sigurt të foshnjave);
▪ Trajtim psikologjik dhe ndihmë sociale për gratë që ndihen të mbytura nga rrethanat.
Ne si shoqëri duhet të flasim më shumë për parandalimin, mbështetjen dhe ndërgjegjësimin – jo vetëm për ndëshkimin.
▪ Qendra mbështetëse psikologjike dhe sociale për nënat e reja ose gratë shtatzëna pa përkrahje;
▪ Politika shtetërore që parandalojnë braktisjen dhe i japin zgjidhje të sigurta nënave në nevojë, siç janë modelet e “pikave të sigurta” për dorëzim të foshnjave në vende të sigurta;
▪ Arsimim dhe ndërgjegjësim për të gjithë shoqërinë mbi shëndetin mendor të grave gjatë dhe pas shtatzënisë;
▪ Staf shëndetësor të trajnuar për të njohur shenjat e depresionit pas lindjes apo të traumës psikologjike gjatë shtatzënisë.
Sot nuk kemi më mundësi të shpëtojmë këtë jetë të humbur. Por kemi mundësinë të shpëtojmë të tjerat që janë në rrezik. E për këtë, na duhet një shoqëri më e butë me nënën, më e fortë me sistemin, dhe më e zgjuar me përgjegjësitë tona kolektive.
Të mos i mbyllim sytë. Sepse një foshnje nuk duhet të vijë në këtë botë për të vdekur në errësirë.
Foshnja nuk jeton më. Por ne jetojmë. Dhe kemi përgjegjësi. /Telegrafi/
