Rrëfimi për Enverin, njeriun që bart kufomat nga Zvicra në Kosovë

Ky është Enver Fazliji, shqiptari i vetëm në Zvicër që drejton një kompani varrimesh për myslimanë. I lindur në Letovicë të Bujanocit, Enveri në moshën 6 vjeçare vjen në Zvicër me familje për bashkim familjar me babain. Pas shkollimit të obligueshëm fillor, ai ndjek shkollimin profesional për bibliotekist dhe arkivist në Bibliotekën e Solothurnit.

Po çfarë ndërlidhje ka shkollimi i tij me punën që bën?

Babai i Enverit, Naimi, një mysliman i devotshëm, prej kohësh bënte pastrimin dhe përgatitjen e kufomave myslimane për sipërmarrje tjera. Por vështirësitë me të cilat u përball Enveri me rastin e vdekjes së gjyshes së tij, bënë që të mendonte për një punë tjetër, që do t`ua lehtësonte punën njerëzve në rastet e vdekjes në vend te huaj.

70 për qind të kufomave barten përmes Aeroportit të Cyrihut

Edhe pse ishte duke punuar në profesionin e tij, në vitin 2005 themelon kompaninë e tij “Ahireti”, në Bellach të Solothurnit që ofron shërbime funerale, e më pas edhe i përkushtohet në tërësi kësaj pune.

Siç rrëfen Enveri, 70 % e kufomave që dërgohen nga Aeroporti i Cyrihut, destinacion kanë vendet e Ballkanit, shumica e tyre Prishtinën. E kjo, sipas tij ndodh zakonisht me gjeneratën e parë të emigrantëve që kanë dëshirë të varrosen në atdhe. Por ai shpreson që gjeneratat e reja do ta marrin në konsideratë edhe varrimin në Zvicër, ku tashmë janë mbi 30 lokacione në të cilat mund të varrosen edhe myslimanët.

Ka bartur edhe katolikë dhe ortodoksë

Por duke qene i vetmi shqiptar në Zvicër që merret me këtë punë, ai ka pasur si klientë edhe nga konfesionet e tjera fetare, si katolikë apo ortodoksë. Për Enverin, kjo gjë nuk prish punë, ai i trajton të gjithë me respekt të njëjtë dhe dinjitet.

Pasi që klientët më të shumtë të tij janë myslimanë, Enveri është shpesh në një luftë me kohën.

Dihet që sipas traditave islame, një njeri i vdekur duhet të varroset brenda 24 orëve, por kjo gjë megjithatë nuk është e mundur në Zvicër për shkak të procedurave. Kështu që ai ia del që kufoma të arrijë në vendlindje brenda 48 orëve.

Si njeri mjaft i suksesshëm në punën e tij, e një shembull i mirë i integrimit në Zvicër, gjatë punës së tij viziton institucione të shumta për rregullimin e dokumentacionit të nevojshëm. E tashmë shpesh herë i ndodh që në këto vende të ketë punë pikërisht me bashkëpatriotët e tij shqiptarë, gjë që e bën krenar tej mase.

Edhe pse që nga viti 2005, deri më tash është marrë me riatdhesimin e afër 1400 kufomave, ai thotë të ketë pasur një vijë të qartë ndarëse në mes të punës dhe jetës së përditshme, sepse rastet që sheh ndonjëherë mund edhe të ndikojnë në jetën e tij private.

Peripecitë me kufomën e refugjates siriane

Por Enveri gjatë punës së tij ka pasur shpesh edhe peripeci në riatdhesimin e kufomës.

I tillë ishte rasti i vdekjes së një refugjateje siriane. Pasi që e ndjera nuk kishte leje qëndrimi të rregulluar në Zvicër, automatikisht i ndalohej varrimi në vend. Vështirësia tjetër ishte embargoja e fluturimeve për në Siri, gjë që pamundësonte dërgimin e saj në atdhe. Por Enveri, duke hulumtuar kishte rënë në kontakt me Kryqin e Kuq Zviceran, që ia mundësuan dërgimin e kufomës deri në Liban.

E që nga aty Kryqi i Kuq Libanez, në mënyrë pothuajse klandestine, kishte arritur disi të fuste arkivolin në Siri, duke ia mundësuar kështu varrimin. “Ishte një dramë e vërtetë” thotë Enveri për këtë rast, por ai shprehet i kënaqur që kishte arritur të bënte punën e tij, e që në raste të tilla, nuk është aspak e lehtë. /albinfo/