Nga: Ermal Mulosmani
Gilbert Keith Chesterton dhe George Bernard Shaw kanë qenë dy emrat më të njohur të letërsisë britanike të fillimit të shekullit të 20-të. Ata përveçse miq, kanë qenë edhe polemizues të mëdhenj me njëri-tjetrin. Chesterton ishte një tip i shëndoshë rreth 150 kilogramë ndërkohë që Bernard Shaw vinte hollak, një skelet kockash me lëkurë mbështjellë. Me pak fjalë, ishin një kopje e Olio dhe Stelio të kohëve të mëvonshme.
Debatet e tyre filozofike ishin të mbushura përplot humor e batuta therëse. Një herë, Chesterton iu drejtua Bernard Shawit me fjalët:
“Shoh se paska zi buke në vend” – si një shpoti për fizikun e tij.
Shaw i madh i përgjigjet hazër xhevap:
“E shoh shkakun e kësaj zie” – referuar fizikut të Chestertonit.
Një herë tjetër Shaw iu drejtua Chesterton:
“Po të isha kaq i shëndoshë sa je ti, do të kisha vrarë veten”.
Chesterton iu përgjigj menjëherë: “Po të vrisja veten do të përdorja ty në vend të litarit”.
Libri i Chestertonit mbi Shawin u shfaq në vitin 1909. Kur Shaw e lexoi, shkroi:
“Ky libër është ajo që të gjithë prisnin që të ishte: vepra më e mirë e artit letrar që kam provokuar deri sot”.
“Provokative” i referohet hyrjes së Chestertonit në libër, e cila përbëhet nga dy fjali:
“Shumica e njerëzve thonë se ata janë dakord me Bernard Shawin. Pjesa tjetër thotë se nuk e kuptojnë atë. Unë jam i vetmi person që e kuptoj atë dhe nuk jam dakord me të.”
Anglezët janë unikalë.