Deputeti i Partisë Demokratike të Kosovës, Abelard Tahiri, ka thënë se refuzimi i ish-kryeministrit Albin Kurti për shpalljen e gjendjes së jashtëzakonshme në mbledhjen e Këshillit të Sigurisë së Kosovës, flet vetëm për një fakt: Gatishmërinë e tij për ta rrezikuar jetën e qytetarëve dhe sigurinë kombëtare, vetëm për teket e pushtetit e tij dhe insinuatat e pashpjegueshme që i ka në kokë.
Tahiri përmes një shkrimi në Facebook ka thënë se shpallja e gjendjes së jashtëzakonshme nga Presidenti në këto rrethana e që duhet të miratohet në Kuvend është asgjë më shumë sesa mobilizim i nivelit më të lartë të të gjithë mekanizmave shtetëror, përfshirë FSK-në, me qëllim të zbatimit të masave për mbrojtjen e jetës së qytetarëve nga pandemia e virusit COVID-19.
“Pra, Kryeministri i shkarkuar e kishte hallin vetëm te pushteti i tij, sepse në maninë e tij, pushteti nuk ndahet me askënd. Këtë masë preventive e gatishmërie për t’iu dalë në ndihmë qytetarëve, ai e interpretoi si puç ndaj tij, ani pse me këtë rast, u dëshmua thellë mosnjohja e plotë nga ana e tij e Kushtetutës, sepse megjithatë përgjegjësitë dhe kompetencat e qeverisë mbeten të njëjta, përjashtimisht aspekteve që lidhen me menaxhimin e gjendjes së jashtëzakonshme dhe masave e veprimeve për të cilat qeveria i subordinohet vendimeve të Këshillit të Sigurisë së Kosovës”, tha Tahiri përmes njē deklarate në faqen e tij në Facebook.
Deklarata e plotë e Abelard Tahirit:
Mungesa e largpamësisë politike e Albin Kurtit, e bën atë krye lajm për së mbrapshti në mënyrë konstante. Ish kryeministri e quajti shqyrtimin e shpalljes së gjendjes së jashtëzakonshme, si një puç ndaj shtetit e qeverisë.
Mirë që puçet fiktive kufizohen në kokën e tij, por dëmi real si kryeministër i një vendi, është mosnjohja e ligjeve dhe normave kushtetuese. Megjithatë kjo si bën aspak përshtypje Albinit, sepse ai kërkon shpjegimin në qëllim e jo në norma.
Shpallja e gjendjes së jashtëzakonshme nga Presidenti në këto rrethana e që duhet të miratohet në Kuvendin e Republikës së Kosovës, është asgjë më shumë sesa mobilizim i nivelit më të lartë të të gjithë mekanizmave shtetëror, përfshirë FSK-në, me qëllim të zbatimit të masave për mbrojtjen e jetës së qytetarëve nga pandemia e virusit COVID-19.
Kushtetuta e Republikës së Kosovës dhe ligjet në fuqi, e përshkruajnë qartë rrethanat që mund të çojnë në shpalljen e gjendjes së jashtëzakonshme, procedurat që duhen ndjekur dhe përcaktojnë kufijtë e kompetencave që mund të ushtrohen në këtë rrethanë, përfshirë edhe të drejtat që mund të pezullohen përkohësisht.
Por pavarësisht situatave, sipas normave e praktikave ndërkombëtare, gjendja e jashtëzakonshme i përmbahet parimeve vitale ndër të cilat: përkohshmëria e vendosjes së kësaj gjendjeje, përpjesëtueshmëria e masave të marra për t’iu kundërpërgjigjur seriozitetit të situatës apo krizës dhe ligjshmëria.
Pra gjatë periudhës së gjendjes së jashtëzakonshme, respektohen kufijtë e parashikuar nga Kushtetuta dhe instrumentet e së drejtës ndërkombëtare për të drejtat e njeriut dhe liritë themelore, ndaj të cilave nuk mund të ketë asnjë shmangie. Përderisa kjo është rrafsh normativ e i rregulluar ligjërisht, fobia e ish kryeministrit është e çrregulluar politikisht.
Refuzimi i tij për shpalljen e gjendjes së jashtëzakonshme në mbledhjen e Këshillit të Sigurisë së Kosovës, flet vetëm për një fakt: Gatishmërinë e tij për ta rrezikuar jetën e qytetarëve dhe sigurinë kombëtare, vetëm për teket e pushtetit e tij dhe insinuatat e pashpjegueshme që i ka në kokë.
Pra, Kryeministri i shkarkuar e kishte hallin vetëm te pushteti i tij, sepse në maninë e tij, pushteti nuk ndahet me askënd. Këtë masë preventive e gatishmërie për t’iu dalë në ndihmë qytetarëve, ai e interpretoi si puç ndaj tij, ani pse me këtë rast, u dëshmua thellë mosnjohja e plotë nga ana e tij e Kushtetutës, sepse megjithatë përgjegjësitë dhe kompetencat e qeverisë mbeten të njëjta, përjashtimisht aspekteve që lidhen me menaxhimin e gjendjes së jashtëzakonshme dhe masave e veprimeve për të cilat qeveria i subordinohet vendimeve të Këshillit të Sigurisë së Kosovës.