Sekretariati për Implementimin e Marrëveshjes së Ohrit përfundimisht ka zgjidhur dilemat për atë se kush ua ndalon nënkryetarëve shqiptarë të Kuvendit të udhëheqin seancat plenare në gjuhën shqipe. Sipas SIOFA-s rezulton se fajtorë për këtë gjatë gjithë periudhës së fundit nuk ka qenë kryeparlamentari Trajko Veljanovaski, por vetë ligji për përdorimin e gjuhëve. Përveç kësaj në analizën për implementimin e marrëveshjes së Ohrit thuhet se janë partitë dhe deputetët shqiptarë ata që kanë problematizuar këtë çështje në Kuvend.
“Ligji lejon kryesimin e seancave të parlamentit por jo edhe seancat plenare, në gjuhën shqipe. Ndalimi i seancave plenare në gjuhën shqipe shpesh problematizohet nga ana e përfaqësuesve nga bashkësia shqipëtare”, thuhet në analizë. Ky konstatim i sekretariatit i cili që nga viti 2008 është udhëhequr nga kuadro të Bashkimit Demokratik për integrim është në kundërshtim me deklaratat e deritanishme të deputetëve dhe zyrtarëve tjerë të po kësaj partie. Nënkryetarët e Kuvendit dhe funksionarët e tjerë të BDI-së vazhdimisht pretendonin se ligji për përdorimin e gjuhëve lejon udhëheqjen e seancave plenare në gjuhën shqipe, ndërsa kanë akuzuan kreun e Kuvendit Trajko Veljanovski se ai u ndalon këtë të drejtë. Në analizën për implementimin e Marrëveshjes së Ohrit konstatohen edhe probleme të tjera në përdorimin e gjuhës shqipe edhe në ato institucione dhe sfera që lejohen me ligj, siç janë mungesa e mekanizmave detyrues për institucionet, mungesa e financave dhe kuadrove për zbatimin e dy gjuhësisë dhe problem të tjera.
“Raporti i progresit i KE për RM-së vë në dukje që nuk ekziston një mekanizëm i qartë për zbatimin e ligjit për gjuhët, si dhe se disa institucione përballen me mungesë të përkthyesve të kualifikuar dhe me përvojë . Për këtë arsye është e nevojshme analizë mbi shkaqet (kapacitetet financiare, burimet njerëzore, etj) të cilat janë pengesë për realizimin e kësaj përgjegjësie ligjore nga ana e komunave”, thuhet në analizën e publikuar në faqen zyrtare të SIOFA-s, raporton SHENJA.
Në analizë poashtu potencohet se të dhënat kuantitative në praktikën e komunikimit ndërmjet qytetarëve dhe ministrive realisht nuk ekzistojnë. Nuk ka të dhëna të numrit të kërkesave në gjuhët që janë të ndryshme nga gjuha maqedonase, numri i përgjigjeve, numri stafit të angazhuar, dhe i ngarkesave, numri i dokumenteve të përkthyera dhe komunikimi gojor. /Telegrafi/