Ronaldo i ka emëruar katër lojtarët – tre prej tyre italianë – të cilët duhet të kishin fituar Topin e Artë, duke u kthyer prapa në përballjet e Interit me Juventusin dhe ‘gabimet’ në referim të gjyqtarëve.
Il Fenomeno foli me Del Pieron në një bisedë live në Instagram për karrierën e tij në Serie A dhe sfidën famëkeqe Mark Iuliano në atë ndeshje kundër Juventusit në prill 1998.
“Unë mund t’i kuptoj gabimet dhe gjyqtari gjithashtu mund të gabojë”, ka thënë Ronaldo për penalltinë e mohuar dhe shpërthimin e mëvonshëm të skandalit të Calciopoli në 2006.
“Nuk kam asnjë problem me lojtarët, ju të gjithë nuk keni të bëni asgjë me historinë e Luciano Moggi, Roberto Bettega dhe pjesën tjetër … Ne patëm disa lojëra të mrekullueshme kundër njëri-tjetrit dhe ju me të vërtetë nuk keni nevojë për të gjitha gjërat që shkojnë prapa skenave”.
Inter dhe Juve u përballën përsëri për Scudetton në vitin 2002 , derisa Ronaldo ishte duke qarë në bankën rezervë pas një humbje 4-2 ndaj Lazios më 5 maj.
“Tashmë kisha kuptuar falë incidentit në ndeshjen e Atalantës se e ardhmja ime do të duhej të ishte e ndarë nga Hector Cuper, por më duhej ta respektoja atë dhe ta mbaroja sezonin”.
“Unë mendoj se ne e humbëm atë më 5 maj, nuk pati asnjë ndërhyrje tjetër, sepse ne ishim në krye të tabelës duke shkuar në fundjavën e fundit. Lazio nuk kishte asgjë çfarë të humbiste”.
“Në javët që çuan në atë lojë, kishte shumë gjëra të çuditshme që po ndodhnin si thashethemet që Alessandro Nesta po vinte në Inter dhe ne e kaluam shumë të qetë, gjë që ishte një gabim i madh, sepse Lazio kishte lojtarë që mund të na lëndonin në çdo moment. Ne e humbëm atë për shkak të qëndrimit tonë”.
“Kjo është një plagë që mbetet e freskët, veçanërisht pasi çdo 5 maj njerëzit më etiketojnë në postimet në Instagram me imazhe nga unë duke qarë. Ata kurrë nuk e harrojnë përvjetorin”.
“Duke thënë këtë, unë vlerësoj humbjet, si dhe fitoret, sepse në futboll gjëja e rëndësishme është të jesh atje dhe të marrësh përgjegjësi”.
Karriera e Ronaldos pati mjaft ulje si dhe ngritje, asnjë më shumë sesa dëmtimi i tij i dyfishtë në gju.
“Unë kisha luajtur për katër vjet me radhë pa ndonjë problem fizik, por prapë them se ne stërviteshim ndryshe nga viti 2000 në krahasim me atë që bëmë më parë. Unë i kisha ato vrapime të gjata duke u përpjekur të vazhdoja me ritmin e përcaktuar nga Marcos Cafu ose Roberto Carlos, dhe kjo thjesht nuk ishte e nevojshme. Ishte traumatike”.
“Unë nuk dua të fajësoj askënd, por shpjegimi i vetëm që mund të jap është se nuk kam stërvitur mirë para vitit 2000. Unë u lëndova përsëri pas kësaj, kështu që ndoshta është një teori e diskutueshme. Unë pastaj u lëndova përsëri, të njëjtin lëndim por këmbën tjetër, kur luaja për Milanin”.
“Kam mësuar shumë nga ai lëndim dhe sigurisht u bëra një njeri më i mirë për shkak të tij, duke kuptuar se sa e doja futbollin. Unë u frikësova pak pas lëndimit të parë, pasi njerëzit thanë se ishte fundi, se askush nuk kishte pësuar kurrë një dëmtim si ai në futboll, por ndjeva se do të kthehesha atje”.
Ronaldo e vlerëson kohën e tij në Itali dhe beson se disa lojtarë nuk morën shpërblimet që merituan.
“Unë do të thosha që janë katër lojtarë që nuk e fituan Topin e Artë, por duhet ta kishin bërë: Alessandro Del Piero, Paolo Maldini, Francesco Totti dhe Raul. Do të shtoja gjithashtu Roberto Carlos, i cili ishte dy herë në vendin e dytë pas meje”, ka shtuar më tej legjenda braziliane.
Ronaldo edhe në ditët e sotme vazhdon të jetë inspirim i madh për talentët e rinj, mirëpo që lëndimi ndaj Lazios i kishte ndalur hovin madh që e kishte, duke shkatërruar çdo kundërshtar. /Telegrafii/