Në një shoqëri paragjykuese dhe një shtet ku ligji respektohet selektivisht, personat me nevoja te veçanta janë grupi shoqëror gjendja e të cilit rëndohet më së shumti.
Kosova është një model jo i mirë se si duhet trajtuar personat me nevoja të veçanta, si nga aspekti ligjor dhe ai praktik.
Afrim Maliqi, drejtor i Handikos, ka treguar për sfidat me të cilat ballafaqohen ky grup i njerëzve, e që nuk janë të pakta sipas tij, ndonëse angazhimi nuk mungon në asnjë moment.
Ai ka theksuar se për ta kuptuar gjendjen e këtij grupi shoqëror në Kosovë, mund ta shihet në strategjinë nacionale për të drejtat e personave me aftësi të kufizuara, e ku sipas Maliqit edhe vet institucionet e vendit e pranojnë që gjendja nuk është e mirë.
“Në bazë të përvojës dhe punës së deritanishme, kemi bërë një hulumtim, përmes të cilit krahasojmë legjislacionin e Kosovës dhe me atë të Bashkimit Evropian, se ku qëndron vendi ynë në këtë raport, e që ka rezultuar se vetëm 30 për qind e çështjeve që lidhen me personat me aftësi të kufizuara janë të plotësuara. Kjo e demanton atë se Kosova ka ligje të mira, por problemi qëndron se ato nuk po gjejnë zbatim”, ka shtuar Maliqi.
Më tutje, drejtori i Handikos ka thënë se ka ndonëse legjislacioni ende nuk është i plotësuar si nëpër vendet tjera të zhvilluara për këtë kategori shoqërore, problem sipas tij, janë edhe sfidat me qasshmërinë e personave me nevoja të veçanta nëpër institucione dhe hapësira të ndryshme.
“Fatkeqësisht, diku vetëm 6.7 për qind sa i përket qasshmërisë, Kosova e ka plotësuar aspektin e legjislacionit, por jo atw praktik. Në anën tjetër edukimi dhe arsimimi i personave me aftësi të kufizuar është vetëm 30 për qind”, ka theksuar Maliqi.
Ai ka thënë se janë tre shkaktarë që i përjashtojnë personat me nevoja të veçanta që të jenë të pjesë e barabartë e shoqërisë. Ndër to janë, paragjykimi ndaj tyre nga shoqëria, e cila me pas krijon komplekse që shkaktojnë izolim, qasja dhe qasshmëria, metodat e komunikimit për të shurdhër, shënimet për të verbër dhe çështje të tjera, dhe gjithsesi legjislacioni i krijuar që nuk i ka shumë në konsideratë personat me nevoja të veçanta.
Sipas tij, ky grup shoqëror ende nuk shihet si persona me të drejta, respektivisht çështja e tyre nuk shihet si pjesë e të drejtave të njeriut, por konsiderohet si temë e përkohshme, rast bamirësie, ku është këta persona konsiderohen si pjesë e varfër dhe e margjinalizuar e shoqërisë.
Ai ka folur edhe për numrin e personave me nevoja të veçanta Në Kosovë, duke theksuar që nuk dihet numri i saktë i tyre, por ajo që dihet është numri shumë i vogël që janë të punësuar, e kjo për arsye të shumta, e ndër to, ndoshta edhe me kryesorja sipas tij, mungesa e infrastrukturës, problemet me transport, etj.
Maliqi ka thënë se është i mirëpritur fakti që një person i cili është përdorues i karrocës – deputeti Fetah Rudi – do të jetë pjesë e Kuvendit të Kosovës, gjë e cila beson se do t’i shtyjë sipas tij, deputetë e tjerë të ngrisin këtë çështje edhe më shumë se vet personi në fjalë. /Telegrafi/