Sombifobia shpesh shoqërohet me çrregullime të tjera që shkaktojnë përvoja negative gjatë gjumit, duke përfshirë paralizën e gjumit, ankthet e gjumit, tmerret e natës dhe parasomnitë
Mes morisë së fobive, pra frikës së tepruar që lidhet me situata, objekte apo njerëz të ndryshëm, disa janë vërtet specifike dhe të rralla. Somnifobia është e tillë.
Fëmijët e vegjël refuzojnë të flenë ose kanë frikë të bien në gjumë vetëm, por çfarë ndodh me të rriturit?
Gjumi është thelbësor për shëndetin tonë fizik dhe mendor. Megjithatë, ka njerëz që kanë frikë të bien në gjumë nëse janë vetëm ose kanë frikë se do të vdesin gjatë gjumit.
Frika e tepruar kthehet në një fobi, e cila quhet edhe ankthi i gjumit ose somnifobia. Tingëllon kaq irracionale, por simptomat fizike janë aq reale sa është shumë e vështirë të biesh në gjumë, transmeton Telegrafi.
Si shfaqet somnifobia dhe cilët janë faktorët e rrezikut?
Ankthi i gjumit, i njohur gjithashtu si somnifobia, është një çrregullim i gjumit që përshkruan siklet kur flini vetëm ose një frikë të përgjithshme për të rënë në gjumë dhe për të qëndruar në gjumë. Ata që përjetojnë somnifobinë e përshkruajnë atë si ankth ekstrem që e bën të vështirë të bie në gjumë, edhe kur personi është tepër i lodhur. Shpesh shoqërohet me çrregullime të tjera që shkaktojnë përvoja negative gjatë gjumit, duke përfshirë paralizën e gjumit, makthet, tmerret e natës dhe parasomnitë.
Faktorët e rrezikut për somnifobinë përfshijnë çrregullime të tjera të gjumit dhe përvoja negative gjatë gjumit, çrregullime ankthi, PTSD dhe kushte të tjera mjekësore. Ata që kanë një histori familjare të ankthit dhe çrregullimeve të gjumit janë gjithashtu më të prirur ndaj somnifobisë. Kjo lloj fobie është më e zakonshme tek gratë dhe fëmijët.
Somnifobia dhe simptomat e saj
Ka simptoma psikologjike dhe fizike të somnifobisë. Ato përfshijnë:
▪ frikë dhe ankth para se të flini
▪ ndjeheni të shqetësuar ose të frikësuar kur afrohet koha e gjumit
▪ vonesa e gjumit dhe tendenca për të qëndruar zgjuar deri vonë
▪ mendime ciklike dhe garuese
▪ shtrëngim në gjoks
▪ sulme paniku
▪ djersitje dhe temperaturë
▪ hiperventilim
▪ rrahje të shpejta të zemrës
▪ mungesë e gjumit dhe simptomat e lidhura me to
▪ lodhje dhe mungesë energjie gjatë ditës
▪ të përziera ose mungesë oreksi.
Cili është ndryshimi midis somnifobisë dhe pagjumësisë?
Këto dy probleme janë të ngjashme, por jo të njëjta. Somnofobia është një çrregullim ankthi dhe një ndjenjë frike që i pengon njerëzit të bien në gjumë, edhe kur janë të lodhur. Frika e zakonshme që nxit këtë problem lidhet me problemet shëndetësore, idenë e vdekjes, shqetësimet për ankthet e këqija ose sjelljet e natës.
Pagjumësia, nga ana tjetër, është një çrregullim kronik i gjumit që e bën të vështirë për njerëzit të bien në gjumë ose të qëndrojnë në gjumë. Njerëzit me pagjumësi zakonisht qëndrojnë deri vonë ose zgjohen herët, duke mos ndier më përgjumje. Megjithatë, megjithëse nuk janë të njëjtat kushte, somnifobia mund të shoqërohet me pagjumësi. Jo të gjithë ata që kanë pagjumësi kanë frikë të bien në gjumë, por njerëzit me ankth gjumi shpesh shfaqin forma të pagjumësisë. Në të njëjtën kohë, privimi i gjumit i shkaktuar nga pagjumësia mund të rrisë rrezikun e zhvillimit të një çrregullimi ankthi ose të përkeqësojë simptomat.
Trajtimi: Higjiena më e mirë e gjumit dhe psikoterapia
Në përgjithësi, të njëjtat këshilla për përmirësimin e higjienës së gjumit vlejnë për ata me ankth gjumi ose somnifobi. Këto rekomandime përfshijnë praktikimin e orareve të rregullta të gjumit dhe zgjimin në të njëjtën kohë gjatë gjithë javës, si dhe teknikat e meditimit dhe vëmendjes. Pritshmëritë dhe rutinat që keni në lidhje me gjumin janë të rëndësishme sepse somnifobia është pjesërisht një problem psikologjik.
Si të dalloni paralizën e gjumit nga halucinacionet nga shkaqe të tjera
Ka disa opsione trajtimi për njerëzit me somnofobi. Ato përfshijnë terapi ekspozimi, teknika relaksimi dhe medikamente të tilla si benzodiazepinat, beta-bllokuesit dhe ilaçet kundër depresionit. Përpara se mjeku juaj të përshkruajë pilula gjumi, ekspertët rekomandojnë terapi konjitive të sjelljes. /Telegrafi/