Në tunelin e gjatë të errët që ka qenë viti 2020, nëntori spikat si muaji që u shfaq drita. Disa mund ta shohin atë si një dritë të ndritshme, të tjerët si një dritë të zbehtë – por është padyshim një dritë.
Më 9 nëntor, Pfizer njoftoi rezultatet e përkohshme të vaksinës së saj kandidate, duke treguar që ajo të ishte “më shumë se 90 për qind efektive” në parandalimin e simptomave COVID-19 në fazat e vona të provave njerëzore. Lajmi u prit me gëzim, shkruan Science Alert.
Pastaj Moderna më vonë njoftoi se vaksina e saj kandidate tregoi efikasitet prej 94.5 për qind.
Njoftimi i fundit për vaksinat COVID-19 vjen nga Universiteti i Oksfordit. Dhe, ashtu si me të gjitha njoftimet e mësipërme, ajo erdhi përmes një njoftimi për shtyp. Vaksina e saj e zhvilluar në partneritet me AstraZeneca, tregoi një efektivitet të përgjithshëm prej 70.4 për qind, transmeton Telegrafi.
Në rast se tingëllon zhgënjyese, ki parasysh se këto janë rezultate të ndërmjetme dhe shifrat mund të ndryshojnë. Gjithashtu, vaksina e Oksfordit iu dha një grupi vullnetarësh si dy doza standarde, të cilat treguan efektivitet prej 62 për qind, dhe një grupi tjetër vullnetarësh si një dozë më e vogël e ndjekur nga një dozë standarde e dytë. Kjo e rriti efektivitetin në 90 për qind.
Nuk është menjëherë e qartë pse është kështu. Profesori Andrew Pollard, një nga studiuesit kryesorë në projekt, i përshkroi rezultatet si “intriguese”. Ai gjithashtu theksoi se përdorimi i dozave më të ulëta do të thotë se do të kishte më shumë doza të vaksinës në dispozicion.
Efektiviteti nuk është e vetmja masë
Pavarësisht se vaksina e Oksfordit ka një efektshmëri më të ulët të përgjithshme sesa vaksinat Pfizer ose Moderna – të paktën në këtë fazë të ndërmjetme – ka faktorë të tjerë të suksesit që duhet të merren parasysh. Siguria është një, dhe vaksina e Oksfordit deri më tani raportohet të ketë një rekord të mirë sigurie pa efekte anësore serioze.
Një faktor tjetër vendimtar është ruajtja. Vaksina e Oksfordit mund të ruhet në një frigorifer shtëpiak.
Vaksina e Oksfordit, e bazuar në një vektor viral, është gjithashtu më e lirë (rreth 4 dollarë amerikanë) sesa vaksinat mRNA të Pfizer dhe Moderna – përkatësisht rreth 20 dhe 33 dollarë.
Shpërndarje e drejtë
Siç kemi diskutuar më parë , shpërndarja e drejtë e vaksinave të reja është jetike, veçanërisht për vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme që nuk kanë profilin ose fuqinë blerëse të vendeve më të pasura. GAVI – një partneritet global shëndetësor që synon të rrisë mundësinë e imunizimit në vendet e varfra – ka punuar për vite me radhë për të adresuar pikërisht këtë pikë. Ai krijoi iniciativën COVAX në vitin 2020, e cila ka qasje në 700 milionë doza të vaksinës COVID-19 nëse provat klinike janë të suksesshme.
Oxford dhe AstraZeneca kanë bërë më parë zotimet e tyre për të siguruar një miliard doza të vaksinës së tyre për vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme, me një angazhim për të siguruar 400 milionë doza para fundit të vitit 2020. Sigurisht, AstraZeneca është zotuar të sigurojë më shumë doza për vendet jashtë Evropës dhe SHBA-së, më shumë se çdo konkurrentë tjetër i saj.
Një fillim i shkëlqyeshëm
Këto angazhime qartë nuk do të jenë të mjaftueshme për mbulim të menjëhershëm global, por është një fillim i shkëlqyeshëm. Rreth 9 për qind e popullsisë së botës jetojnë në varfëri ekstreme dhe sistemet shëndetësore përreth tyre janë të brishta.
Me premtime për shpërndarje të drejtë të vaksinave, ekziston shpresa që popullatat më të varfra në botë nuk do të harrohen. Komuniteti global shëndetësor duhet të mbajë fokusin e tij në këtë fushë.
Çfarë do të thotë ky njoftim për botën? Potencialisht një sasi e madhe. Por mos harroni se provat nuk janë përfunduar ende dhe, në kohën e shkrimit, rregullatorët ende nuk kanë aprovuar ndonjë nga kandidatët e rinj të vaksinës.
Pandemia globale nuk ka mbaruar dhe do të jetë për një kohë të gjatë akoma – por drita po bëhet më e ndritshme. /Telegrafi/