Nga: Faik Konica (Albania, nr. 8, fq. 121, viti 1901)
E thashë édhé tjater herë: per mua, fara mè e ndyre é Shqiperisë janë muhaghiret.
Muhaghire u thomi atyré muhamétanvé ci, duké lene vendin e atyré, érthne te zene vent në Shciperi. Ka muhaghire nga Bosña, nga Serbia, édhé disa Shcipetare nga Podgoritza édhé nga Ulcini.
Të cé sé keta Shcipetare te kishin ardhur ner né per mall te Shciperise, fort bukur. Po jo! Ata érthne sé i mori malli i minareve. Shciperine é shésin per ñe pesëshe, é véch nuke duan të rrojnë nënë “kââurrin”.
Sé te kishin ardhur per mall te Shciperise, duhéj t’ishin kombetare të ndzéhte é mic te pare mé né ci leftojme kundre te ghithevé per të mbajtur lart flamurin é kombesisë. Po, jo! Ata vijne te behén spiune te Cévérise. Tradhetojne, hedhin në burg Shcipetare, tallén mé vent t’one. Édhé buken tonë hanë, édhé na lëshojnë ,,, balten é tyré permi mesalle!
Te kishin pake ment Shcipetaret, nuke kembéjin as ñe fjalë me kéta zghébét. Të e mos ish kombi shcipetare ñe komb i poshter é i ndyre, i dergojin muhaghiret n’Anadoll, me ñe shkélm prapa! [sic.] /Telegrafi/
