Mënyra e komunikimit mes prindërve me fëmijët e tyre mund të ketë pasoja afatgjata në zhvillimin e tyre emocional dhe marrëdhëniet.
Frazat dikur të zakonshme sarkastike tani konsiderohen toksike sepse minojnë vetëbesimin e fëmijëve dhe e bëjnë të vështirë komunikimin e hapur.
Ekspertët paralajmërojnë se fjalët e prindërve formësojnë aftësinë e fëmijëve për t’u lidhur me të tjerët dhe studime të shumta konfirmojnë se si komunikimi i papërshtatshëm mund të çojë në probleme emocionale në moshë madhore.
Pra, sipas hulumtimeve dhe ekspertëve, këto janë fraza toksike që mund t’i largojnë fëmijët nga prindërit e tyre.
“Bëj si them unë, jo si bëj unë.”
Prindërit që presin që fëmijët e tyre të ndjekin rregullat që ata vetë nuk i ndjekin dërgojnë një mesazh konfuz. Fëmijët imitojnë natyrshëm sjelljen e prindërve të tyre, siç konfirmohet nga hulumtimi i Qendrës për Profesionin Ligjor , i cili tregon se fëmijët shpesh zgjedhin të njëjtat profesione si prindërit e tyre.
Punonjësja sociale Sherry Gaba thekson se prindërit e papjekur emocionalisht “shpesh dramatizojnë probleme të vogla dhe shpejt bëhen armiqësore”, gjë që e bën edhe më të vështirë adoptimin e modeleve pozitive të sjelljes, shkruan YourTango.
“Unë do t’ju jap një arsye për të qarë.”
Kjo frazë dikur ishte një mënyrë e zakonshme për t’i bërë fëmijët të binden, por hulumtimet tregojnë se frikësimi ka pasoja afatgjata. Psikologu Jeffrey Bernstein paralajmëron se “të bërtiturat shpesh shkaktojnë pakënaqësi tek fëmijët dhe i largojnë ata nga prindërit e tyre”.
Fëmijët që ndjejnë frikë në vend që të kuptojnë, kanë më pak gjasa të ndajnë emocionet e tyre, gjë që i bën ata më të prekshëm ndaj manipulimit dhe dëmton aftësinë e tyre për të shprehur ndjenjat në një mënyrë të shëndetshme.
“Do të keni privatësi kur të filloni të paguani qiranë”
Prindërit që u mohojnë fëmijëve të tyre privatësinë shpesh besojnë se po e bëjnë këtë për sigurinë e tyre, por një qasje e tillë mund të krijojë ndjenja mosbesimi dhe tjetërsimi. Psikologu Carl E. Pickhardt rekomandon që prindërit të përpiqen të flasin hapur me fëmijët e tyre në vend që të vendosin rregulla strikte.
“Duke bërë më pak pyetje dhe duke treguar respekt për privatësinë e një adoleshenti, prindërit mund të arrijnë një hapje dhe besim më të madh në relacion”, thekson Pickhardt.
“Disa fëmijë janë të uritur, dhe ju ankoheni për këtë?”
Heqja e emocioneve të fëmijëve duke i krahasuar me situata më të vështira të jetës mund të çojë në ndjenja izolimi dhe vetëbesim të ulët. Psikologu Jeffrey D. Shahidullah rekomandon që në vend që të minimizojnë ndjenjat, prindërit “duhet të ulin presionin ndaj fëmijës dhe të rrisin ndërveprimet pozitive”, gjë që ndihmon në forcimin e lidhjes emocionale.
“A jeni në depresion? Ju keni një çati mbi kokë dhe ushqim në tryezë, çfarë ju duhet më shumë?”
Vështirësitë emocionale të fëmijëve nuk mund të lehtësohen nga kushtet materiale. Kur prindërit nuk i njohin apo pranojnë ndjenjat e fëmijëve, ata në mënyrë të pandërgjegjshme mund të inkurajojnë tërheqjen dhe distancën emocionale.
Një studim zbuloi se fëmijët që ndihen të refuzuar nga prindërit e tyre kanë një rrezik më të lartë për të zhvilluar depresion dhe sjellje destruktive. Në vend që të largojnë emocionet, prindërit duhet të dëgjojnë në mënyrë aktive, përfundon Shahidullah.