Rrethuar nga toka bujqësore dhe me një popullsi prej nën 10,000 njerëz, qyteti norvegjez Brumunddal mund të duket si një mjedis jo i mundshëm për rekorde të reja.
Por duke u ngjitur mbi liqenin fqinj Mjøsa, më shumë se 100 kilometra në veri të Oslos, kulla Mjøstårnet me lartësi 280 metra u bë ndërtesa më e lartë e drurit në botë kur u hap vitin e kaluar.
Struktura 18-katëshe përmban apartamente, hapësirë për zyra dhe hotel.
“Për të tërhequr vëmendjen, duhet të ndërtosh lart”, tha Øystein Elgsaas, partner në praktikën e arkitekturës prapa kullës së rekordeve, Voll Arkitekter, në një telefonatë, transmeton Telegrafi.
“Dhe kur ju keni ndërtesën më të lartë në botë të bërë me lëndën e drurit, të gjithë thonë: Wow, çfarë po ndodh në Norvegji”?
“Njerëzit janë të interesuar dhe kjo është në të vërtetë pjesa më e rëndësishme e kësaj ndërtese – të tregojë se është e mundur dhe të frymëzojë të tjerët të bëjnë të njëjtën gjë”.
Ekonomia e klimës
Avokatët për lëndë drusore në masë pretendojnë se, në krahasim me alternativat ekzistuese, këto kulla janë më të shpejta për t’u ndërtuar, më të forta dhe, ndoshta më çuditërisht, më të sigurta në rast të një zjarri. Sidoqoftë, mund të jenë kredencialet e tyre të gjelbërta që shpjegojnë popullaritetin në rritje të drurit në vitet e fundit.
Ndërtimi dhe funksionimi i ndërtesave përbën 40% të konsumit të energjisë në botë, dhe afërsisht një të tretën e emetimeve të gazrave serë. Por ndërsa betoni lëshon një sasi të madhe karboni, në vend të kësaj pemët thithin atë gjatë gjithë jetës së tyre.
Studiuesit në Universitetin e New South Wales të Australisë (UNSW) së fundmi përfunduan një studim 18-mujor, duke krahasuar një ndërtesë druri të gjatë me një ekuivalent prej betoni dhe çeliku. Sipas Philip Oldfield, profesor i asociuar në fakultetin e mjedisit të ndërtuar në universitet, gjetjet treguan se ndërtesa e drurit mbetet margjinalisht më e shtrenjtë për tu prodhuar, për sa i përket kostove materiale.
Ndryshimet do të hyjnë në fuqi në vitin 2021 – megjithëse ato janë vetëm këshilluese. Disa vende, siç është Norvegjia, tashmë kanë kufizime më të ulëta për lartësinë, ndërsa vendet e tjera dhe shtetet e SHBA-së mund të zgjedhin kode ndërtimi më të forta sesa ato të përshkruara.
Pyetja më e diskutueshme mbetet rreziku nga zjarri. Për shembull, Shoqata Kombëtare e Zjarrit kundërshtoi azhurnimin e fundit të Kodit Ndërkombëtar të Ndërtimit, duke përmendur mungesën e testimit të nevojshëm të zjarrit, midis shqetësimeve të tjera. Në një deklaratë, organizata tha se ndryshimet ishin rezultat i “gjykimit profesional” sesa shkencës, duke shtuar se lejimi i strukturave më të mëdha prej druri “pa testimin dhe arsyetimin e duhur” ishte “i parakohshëm dhe do të ndikonte ndjeshëm në mjedisin e shtypjes së zjarrit”.
Përkrahësit e drurit në masë, megjithatë, pohojnë se nuk është vetëm e sigurt – është në të vërtetë e preferueshme, pasi druri digjet në një mënyrë më të parashikueshme. /Telegrafi/
