Ylli i Manchester Cityt dhe Anglisë përdori stërvitjet e Tony Clarke me bazë në Liverpool për ta bërë atë më të shpejtë dhe rezultatet janë aty për t’i parë të gjithë.
Ishte një bisedë e qetë në një kafene në Liverpool, e cila përfundoi duke ndryshuar jetën e Tony Clarke.
“Unë supozoj se mund të thuash se u bëra një sukses brenda natës”, thotë ai për GOAL, duke buzëqeshur. “Por mua m’u deshën 25 vjet për të arritur këtu!”.
Clarke – i cili ka edhe nofkën i “Çmenduri” për shkak të ngjashmërisë së tij të dukshme të fëmijërisë me grupin e viteve ‘80-ta, është trajner në klubin e famshëm të vrapimit Liverpool Harriers, i cili ka prodhuar atletë si Steve Smith, Anyika Onuoura dhe Katarina Johnson-Thompson e shumë të tjerë.
Vetë një vrapues i talentuar në distanca të gjata, ai e kombinoi rolin me punët e tij ditore, duke organizuar ngjarje kërcimi ndërsa drejtonte një biznes makinash shitëse.
Në Harriers, ai punoi me atletë të klasit të lartë, olimpianë dhe paraolimpianë, si dhe u ndesh me futbollistë të ndryshëm, lojtarë regbi dhe boksierë në pistë.
Më pas, në fund të vitit 2019, erdhi një bisedë me Owen Brown.
Broën është përfaqësuesi i yllit të Manchesterit, Phil Foden. Ai dhe Clarke takohen rregullisht tek Antonio në Metquarter të Liverpoolit.
Jamie Carragher shpesh do t’u bashkohet atyre, ashtu si Liam Smith, ish-kampioni botëror i boksit në peshën e mesme, ose Bradley Orr, ish-mbrojtësi i Blackburn dhe QPR.
“Ne e vëmë botën në drejtësi”, qesh Clarke. “Ata duhet të kenë një kamerë mbi ne, do të ishte floriri televiziv”.
Gjithsesi, në këtë rast të veçantë, Brown filloi të fliste për Foden dhe aftësitë e tij në driblim, vetëm që Clarke ta ndërpriste më pas.
“Unë i thashë atij: ‘Ai mund të jetë shumë më i shpejtë, e dini?’”, thotë Clarke. “Unë shpjegova pse, dhe kjo ishte ajo. Nuk mendoja më për të. Ne vazhduam ditën tonë”.
“Gjithsesi, disa ditë më vonë, bie zilja e telefonit. Numër i panjohur. ‘Hiya, është Phil Foden’. Unë isha si ‘Në rregull, shok, çfarëdo!’. Por, më pas ai përmendi Owhien, kështu që e di që është ai”.
“Ne përfunduam duke biseduar në telefon, i shpjegova se çfarë doja të thoja, se ndjeva se ai mund të ishte më i shpejtë dhe ai më tha ‘OK, a mund të takohemi dhe të të shoh?’”.
Foden dhe Clarke u takuan në një mbrëmje të ftohtë në Qendrën e Atletikës Wavertree, ku Clarke kërkoi të korrigjonte papërsosmëritë që kishte pikasur.
“Ishin tre hapat e tij të parë”, shpjegon ai. “Hapi i tij ishte shumë i gjatë. Ai duhej ta shkurtonte atë në mënyrë që këmba e tij të ulej nën trupin e tij, nën ijet e tij”.
“Nëse tejkaloni, uleni në thembër. Pra, në thelb këmba juaj qëndron në dysheme për një kohë të gjatë. Ndjeva se nëse ai mund të ndryshonte nga një sulmues me thembra në një sulmues përpara këmbës, kjo do të shtonte shumë shpejtësinë”.
Dhe kështu, gjatë tetë seancave, ata filluan të punojnë.
“Ne filluam me disa ushtrime vërtet të thjeshta”, thotë ai. “Shkallët, stërvitjet e këmbëve, duke punuar në hapin e tij”.
“Gjëja e parë që vëreni me Phil është se ai dëshiron të mësojë. Do të jem i sinqertë, mendova se ai mund të paraqitej për një ose dy seanca dhe kaq do të ishte, por ai e kuptoi se çfarë po thoja, çfarë doja që ai të bënte”.
“Pas disa seancave, fillova t’i tregoja atij video të lojtarëve të NFL. Distanca të shkurtra, nxitime, ndryshim drejtimi”.
“I thashë atij ‘Imagjinoni një punë ore. Ju jeni në një fillim të qëndrueshëm, dhe unë dua që ju të shkoni në 12, një, dy, tre e kështu me radhë. Çfarë duhet të bësh?’”.
“Ju shikoni lojtarët e NFL, dhe janë këmbët. Ata lëvizin së pari, duke treguar drejtimin që duan të shkojnë. Pastaj, krahët fillojnë të pompojnë dhe zgjerohen”.
“Phil, nëse do të donte të ndryshonte drejtim, fillimisht do të anashkalonte dhe më pas do ta kthente trupin. Por, nëse e bëni këtë, nuk jeni duke përdorur kuadratet, kërdhokullat, muskujt e kraharorit. Ju nuk jeni duke gjeneruar asnjë fuqi apo vrull”.
https://www.youtube.com/watch?v=SoYdLyiPwYA
“Pra, ne bëmë një ngarkesë me stërvitje ‘Gjashtëkëndësh’. Ai ishte në mes, duke tundur këmbët, dhe unë bërtisja ‘ora dy’, ‘ora nëntë’, ‘ora gjashtë’ dhe ai do të largohej”.
“Ne punuam në atë ndryshim drejtimi me këmbën e tij, më pas duke pompuar krahët në mënyrë që të ndiqnin këmbët”.
Bllokimi, natyrisht, do të prishte përparimin e tyre, por Foden mbeti i etur për të vazhduar përmirësimin që kishte parë nga ato sesione fillestare. /Telegrafi/