Një specie e vogël invazive e merimangës që zvarritet në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar ka një reputacion të rrezikshëm.
Tani ka prova bindëse që sugjerojnë se historitë e merimangës së ve të rreme (Steatoda nobilis) që shkaktojnë infeksione të tmerrshme të lëkurës kanë të paktën një bazë.
Merimanga që kur u pa në brigjet e saj në vitet 1870, ka shumë të ngjarë të kishte udhëtuar nga Madeira dhe Ishujt Kanarie në brigjet e Afrikës, transmeton Telegrafi.
Në dekadat e fundit diapazoni i saj është zgjeruar për të arritur deri në Irlandë.
“Rreth 10 lloje të merimangave të zakonshme në Evropën veri-perëndimore kanë dhëmbëza mjaft të forta për të shpuar lëkurën e njeriut dhe për të dhënë helm, por vetëm një prej tyre, merimanga e ve invazive e kohëve të fundit, konsiderohet e një rëndësie mjekësore”, thotë John Dunbar, një zoolog në Universitetin Kombëtar të Irlandës (NUI) Galway.
Në shumicën e rasteve, më e keqja që mund të prisni nga një pickim i merimangës së ve është disa orë dhimbje rreth vendit të injeksionit. Jo më keq se një pickim i grerëzës.
Megjithatë nuk është helmi për të cilin duhet të shqetësohemi – është rreziku që paraqet bakteret që gjenden në dhëmbët e tij.
Herë pas here, ka pasur lajme në Britaninë e Madhe të një kafshimi të një merimange, duke lënë viktimat në një gjendje të keqe.
Ekspertët në mënyrë të kuptueshme kanë ardhur në mbrojtje të merimangës , duke argumentuar se edhe nëse është fajtor për lënien e disa vrimave, është viktima ajo që furnizon bakteret nekrotizuese duke gërvishtur vendin me thonjtë e pistë.
“Studimi ynë tregon se merimangat nuk janë vetëm helmuese, por janë gjithashtu bartëse të baktereve të rrezikshme të afta për të prodhuar infeksione të rënda”, thotë mikrobiologu NUI Galway, Neyaz Khan.
“Kërcënimi më i madh është se disa prej këtyre baktereve janë rezistente ndaj shumë ilaçeve, duke i bërë ato veçanërisht të vështira për t’u trajtuar me ilaçe të rregullta”, thotë Khan. /Telegrafi/