Aktorja e njohur shqiptare me famë botërore, Eliza Dushku” ka tronditur opinionin sot me rrëfimin e saj lidhur me abuzimin seksual që i ishte bërë në moshën 12 vjeçare nga koordinatori e Hollywoodit, Joel Kramer.
Ky i fundit kishte fituar besimin e prindërve të saj për ta rritur Elizën si aktore, dhe për ta bërë atë të suksesshme, besim të cilin e kishte keqpërdorë për të abuzuar më pas seksualisht me të, ndonëse në atë kohë ajo ishte një e mitur vetëm 12 vjeçare.
Sot, përmes një shkrimi të gjatë në Facebook, Dushku ka bërë të ditur se kanë qenë pikërisht denoncimet e fundit në Hollywood, ato që i kanë dhuruar forcë që të flasë rreth këtij abuzimi që i ishte bërë.
Ky është shkrimi i saj i plotë:
“Kur isha 12 vjeç, ndërsa xhiroja për filmin “True Lies” jam kërcënuar seksualisht nga Joel Kramer, një nga koordinatorët kryesor të Hollywoodit.
Që atëherë, kam luftuar me mënyrën se si dhe kur ta zbuloj këtë gjë, dhe nëse do ta bëja ndonjëherë. Në atë kohë, unë mendova se çfarë do mund të ndodhte me prindërit e mi, dy miq të rritur dhe një nga vëllezërit e mi më të mëdhenj. Askush nuk dukej i gatshëm për t’u përballur me këtë subjekt tabu, madje as unë.
Unë jam mirënjohëse për gratë dhe burrat që kanë folur para meje në muajt e fundit. Lista gjithnjë në rritje e viktimave të abuzimit seksual dhe të ngacmimit që kanë folur me të vërtetat e tyre më kanë dhënë më në fund mundësinë për të folur për këtë ndjenjë. Ajo ka qenë e papërshkrueshme, rraskapitëse, duke e mbushur brenda meje për të gjitha këto vite.
Mbaj mend, në mënyrë të qartë ndonëse 25 vjet më vonë, se si Joel Kramer më bëri të ndihem e veçantë, se si ai ndërtoi metodikisht besimin tim dhe prindërit e mi, për disa muaj më ushqente, derisa ishte pikërisht ai që më dërgoi në dhomën e tij të hotelit Miami me një premtim për prindin tim se ai do të më merrte për të notuar në pishinën e hotelit të ekuipazhit dhe për vaktin tim të parë të sushit pas kësaj. Mbaj mend gjallërisht se si ai në mënyrë metodike tërhoqi hije dhe ndali dritat; se si ai ngriti ajër të kondicionuar në atë që ndihej si nivele të ngrirjes, ku pikërisht ai më vuri në një nga dy shtretërit e dhomave të hotelit, ndërsa në televizor shfaqi filmin ‘Coneheads’; se si ai u zhduk në banjë dhe u shfaq, i zhveshur, duke mbajtur vetëm një peshqir të vogël të dorës në seksionin e tij të mesëm. Mbaj mend atë që kam veshur (pantallonat e mia të preferuara të bardha të xhinsit, fatmirësisht, siguroheshin mjaftueshëm për mua që të vazhdoja). Mbaj mend se si ai më hodhi në krevat, më mbylli me trupin e tij gjigant që rrudhos, dhe më fshiu. Ai i tha këto fjalë: “Ti nuk do të fluturoje me mua tani, do të ndihesh sikur po fle”, ndërsa ai e fshiu më fort dhe më shpejt kundër trupit tim katatonik. Kur ai ishte ‘përfunduar’, sugjeroi: “Unë mendoj se ne duhet të jemi të kujdesshëm …,” (që të mos merrej vesh nga dikush), pasi unë isha 12 vjeçe, dhe ai ishte 36 vjeç.
Mbaj mend se si më pas, shoferi i taksistit më shikoi në pasqyrën e pasme kur Joel Kramer më vuri në xhiron e tij në pjesën e pasme dhe më kapi dhe u ngjall përsëri; dhe se sytë e mi kurrë nuk u larguan nga sytë e shoferit gjatë atij udhëtimi të gjatë mbi një urë në Miami, përsëri në hotelin ku qëndronin prindërit e mi. Mbaj mend se si Joel Kramer u bë i ftohtë me mua në javët pasuese, se si çdo gjë ndihej ndryshe në grup.
Dhe më kujtohet se sa shpejt më pas, kur shoqja ime e fortë e të rriturve (të cilës i kisha besuar sekretin tim të tmerrshëm në gjendjen e një tregtie që ajo më lejoi ta vozisja makinën e saj nëpër kodrat e Hollywoodit) doli në grup për t’u vizituar dhe për t’u përballur me të, më vonë më të njëjtën ditë, pa ndonjë rastësi të vogël, unë u plagosa. Me brinjë të thyera, e kalova mbrëmjen në spital. Për të qenë të qartë, gjatë këtyre muajve të proviave dhe xhirimeve të “True Lies” ishte Joel Kramer i cili ishte përgjegjës për sigurinë time në një film që në atë kohë hodhi themelet e reja për filmat aksion. Në baza ditore ai manipulonte telat dhe pajimet në trupin tim 12 vjeçar. Jeta ime ishte fjalë për fjalë në duart e tij. Ndërsa ai duhej të ishte mbrojtësi im, ai ishte abuzuesi im.
Pse të flasësh tani? Isha 12 vjeç, ai ishte 36 vjeç. Është e pakuptueshme. Përse një i rritur në grup nuk e zbuloi përparësinë e tij grabitqare – atë vëmendje të veçantë mbi mua që më dha. Mjaft herët ai më ka quajtur “Jailbait” dhe më quajti me këtë emër në një mënyrë të sëmurë edhe para të tjerëve (në atë kohë, më kujtohet kur pyeta një nga vëllezërit e mi më të vjetër se çfarë do të thoshte). Sigurisht, unë kam ardhur për të kuptuar dinamikën e tmerrshme të pushtetit që luhatet me “vartësit” e bilbilave kundër personave në pushtet, sa e vështirë mund të jetë që dikush të flasë. Por isha fëmijë. Gjatë viteve unë kam luftuar me të vërtetë, unë kam menduar se si jeta ime mund të ketë qenë ndryshe nëse dikush, ndonjë i rritur i cili dëshmoi mënyrat e tij të sëmura, kishte folur para se ai të më joshte në atë dhomë hoteli.
Vite më parë, kisha dëgjuar fjalë të dorës së dytë se Joel Kramer u “zbulua” dhe u detyrua të largohej nga biznesi. Kam mësuar kohët e fundit se në fakt ai ende punon në krye të industrisë. Dhe disa javë më parë, gjeta një foto interneti të Joel Kramer duke përqafuar një vajzë të re. Që imazhi më ka përhumbur mua afër. Nuk mund ta fsheh më atë që ka ndodhur.
Hollywoodi ka qenë shumë i mirë për mua në shumë mënyra. Megjithatë, Hollywoodi gjithashtu dështoi të më mbrojë si një aktore fëmijë. Më pëlqen të mendoj për veten si një zogth i fortë në Boston, në shumë mënyra nuk mendoj ndryshe nga Faith, Missy, ose Echo. Përmes viteve, fansat e guximshëm kanë ndarë rregullisht me mua se si disa nga personazhet e mia u kanë dhënë atyre bindje për t’iu qëndruar besnikëve të tyre. Tani je ti që më jep forcë dhe bindje. Unë shpresoj se duke folur jashtë do të ndihmojmë viktimat e tjera dhe do të mbrohen nga abuzimet në të ardhmen.
Me çdo person që flet hapur, çdo njoftim që bie mbi ekranin e telefonit që tregon storje të njëjta, rizgjedhja ime forcohet. Duke i shpërndarë këto fjalë, më në fund duke thirrur ne abuzuesin tim me emër publikisht, sjell një fillim të ri të qetësisë”. /Telegrafi/
