Kosova e Lirë – Pavarësia e Shkruar me Gjak
Vdekja e Haxhi Thaçit, babait të ish-Presidentit Hashim Thaçi, ishte më shumë se një humbje personale dhe familjare—ajo u kthye në një pasqyrë të kontrastit të madh mes madhështisë së popullit dhe dobësisë së institucioneve. Ndërsa mijëra shqiptarë u bashkuan për të nderuar familjen Thaçi në ditën e saj të dhimbjes, qeveria e Kosovës heshti. Dhe në atë heshtje, fshihej një tragjedi edhe më e madhe: përpjekja për të harruar Ata që e ndërtuan Kosovën shtet!
Hashim Thaçi nuk është thjesht një ish-president; ai është një nga arkitektët e pavarësisë së Kosovës. Nga Marrëveshja e Rambujesë në vitin 1999, që çoi në çlirimin e vendit, deri te shpallja historike e pavarësisë në 2008-ën, roli i tij është i pamohueshëm. Sot, në vend që të jetë pranë popullit të tij, ai mbahet i burgosur në Hagë duke u përballur me një gjyq politik, të ndikuar nga presioni i Serbisë dhe aleatëve të saj. Dhe pikërisht në ditën kur kishte më shumë nevojë se kurrë për shtetin e tij, për t’i dhënë lamtumirën e fundit të atit, shteti që e themeloi me firmën e tij i ktheu shpinën.
Në ditën e varrimit të Haxhi Thaçit, Kosova u shndërrua në një katedrale të unitetit kombëtar. Mijëra shqiptarë nga trojet ku flitet shqip dhe diaspora u mblodhën në Burojë dhe Skënderaj për të nderuar një familje që i dha Kosovës, komandantin e luftës dhe presidentin e paqes. Por mes këtij homazhi të madh, mungesa e qeverisë ishte e dhimbshme. Nuk pati asnjë përpjekje për të lejuar Hashim Thaçin të merrte pjesë në varrim, asnjë fjalë zyrtare—vetëm heshtje. Dhe në këtë heshtje, ne pamë dy Kosovë: njëra që nderon historinë, tjetra që përpiqet ta fshijë atë.
Për më shumë lexo KËTU.