Venera Rada nga Prizreni erdhi në Prishtinë për të shitur punimet e saj nga djegia e drurit, bizhuteritë dhe shajakun. Në pamundësi për të gjetur një vend pune, ajo me vetiniciativë ka filluar të merret me punëdore.
Këtë vit, Rada po merr pjesë për herë të parë në panairin me punime artizanale, veshje kombëtare dhe ushqime tradicionale, që po mbahet në kuadër të “Ditëve të diasporës”, e që ka mbledhur pjesëmarrës nga qytete të shumta.
Punimet e saj, bien lehtësisht në sy pasi janë të punuara me delikatesë dhe me ngjyra të zgjedhura me kujdes, por megjithatë, Rada thotë se puna e dorës nuk shpaguhet pasi çmimet duhet t’i përshtaten kushteve ekonomike në vend.
“Kam bizhuteri, djegie në dru dhe shajak… Ja kam nis me u marrë me punë dore para disa vitesh, për shkak se kam pasur shumë kohë të lirë. Dhe, vjet, kam qenë një muaj në trajnim në Turqi, në një shkollë të punëdoreve, diçka që ne këtu nuk e kemi. Ka qenë një përvojë shumë e mirë, ku jam trajnuar në shumë drejtime”, thotë ajo.
Fakti se ka ndjekur trajnimet në Turqi, e kanë ndihmuar atë që të zotërojë mirë artin e djegies në dru, porse tregon se megjithatë gjatë rrugës ka dhe vështirësi.
“E kemi në problem që lënda e parë, materialet, na mungojnë shumë. Dhe, kemi telashe të mëdha me e siguru materialin. Zakonisht duhet ta sjellim prej Turqisë… Kjo kushton edhe kohë edhe mund”, tregon ajo.
Edhe plaku 83 vjeçar Mustafë Ramadani nga Prishtina, ka zgjedhur që pas pensionimit të merret me ndonjë aktivitet.
Ai tregon për KosovaPress, se ka zgjedhur të merret me punimin e objekteve nga druri. Tregon se është i kënaqur me pjesëmarrjen në panair, pasi inspektorati i komunës nuk po i lejon të shesin në rrugë, gjë që po u vështirëson shitjen e produkteve.
“Kushtet e mira shumë. Panairi i mirë shumë. Jemi gëzu për panair sepse nuk po na lënë me shit rrugëve, s’po kemi ku i shesim prodhimet”, thotë ai.
Ramadani thotë se produktet e tij kanë kosto, ndërsa nuk shiten mjaftueshëm.
“Me 3 euro jam kthy në shtëpi, nuk ka. Nganjëherë, shiten ngapak, deri në 20 euro, më lart jo… E bëjë këtë punë qe 7-8 vjet, pas pensionimit. Kam mëndu shumë se me çka me u marrë dhe ia nisa, dalë ngadalë po i punojmë krejt”, shprehet ai.
E Gjyljana Ndoci, ka ardhur nga Shkodra për të marrë pjesë në panairin me punime artizanale.
Rruga e gjatë që bënë është e vështirë për të, pasi thotë se nuk marrin mbështetje financiare. E megjithatë, ndjehet e kënaqur me mirëpritjen që gjen në Kosovë.
Ndoci ndjehet e lumtur që qytetarët kanë interes për punimet e saj, pasi i punon me shumë përkushtim dhe kënaqësi.
“Jemi të kënaqura me mirëpritjen që na kanë bërë, si njerëzit, si Ministria dhe organizatorët… Vjet na panair të Gjilanit na e kanë mundësu fjetjen dhe darkën, por sivjet jo. Prapë se prapë jemi të kënaqur… Sidomos kur nuk shesim është e vështirë”, thotë ajo.
Sylbije Sahiti nga komuna e Lipjanit, bënë të ditur se rregullisht merr pjesë në panaire, teka tregon se a është e kënaqur me kushtet e panairit.
“Ka hapësirë të mjaftueshme edhe pse ka shumë pjesëmarrës. Ndoshta ka mundur me pas hapësirë më të madhe, por po e shoh se të gjithë ngapak jemi sistemu. Kështu që i falënderoj- edhe këta që po na përkrahin me marr pjesë nëpër panaire, sepse ia vlen me dal me prezantu produktet vendore. Unë prodhoj vet bimë shëruese dekorative, bimë shëruese, pisha, lule sezonale e të gjitha”, deklaron ajo.
Edhe Jehona Abdullahu Dabiqi, e cila ka ardhur nga Deçani për t’u ofruar qytetarëve dhe mërgimtarëve mjaltin vendor, shprehet e kënaqur me organizimin e këtij panairi.
“Nëpër panaire marrë pjesë shumë shpesh, prej vitit 2015 si biznes dhe i kemi afër 700 bletë dhe çdo herë prezantoj prodhimet e mia të bletëve, mjaltin… Nga ky panair pres që diaspora dhe qytetarët të konsumojnë prodhimet vendore”, thotë ajo.
Panairi me punime artizanale, veshje kombëtare dhe ushqime tradicionale, po mbahet në kuadër të “Ditëve të diasporës”, dhe do mbyllet sot, më 27 korrik. Qytetarët mund të blejnë produkte të ndryshme vendore të cilat janë të ekspozuara gjatë tërë ditës në sheshin “Skënderbeu” në Prishtinë.