Poezi nga: Al Winans
Përktheu: Fadil Bajraj
poeti i vërtetë e di se
fjalët duhet të përcillen me të bëma
se ato janë më të dobëta se gjaku i derdhur
në fushën e betejës
për të drejtat dhe dinjitetin e njeriut
poeti i vërtetë bart
gjakun e njerëzve në venat e tij
ai nuk flet në një dialekt të hallakatur
por me fjali të shkurtra
për ta kuptuar veprën e tij
nuk të duhet fjalori
poeti i vërtetë është i zhytur
në traditën e lashtë
ai nuk merret me politikë
ai është vetë politika
poeti i vërtetë është pemë me
derë të gjera
ai është korja
në një copë buke
ai është ëndrra brenda
një ëndrre
ai është nëna që i jep
tamblin e jetës
një foshnjeje të porsalindur
ai është bubullimë në stuhi
fjalët e tij janë rrufe
që ndriçon qiellin
ai nuk lyp duartrokitje
dhe as nuk bën dashuri me mikrofonin
ai bart përulësinë
njashtu siç mban nëna fëmijën e saj
në një përqafim të ngrohtë
ai jeton me zgrip
sytë e tij janë gjuha e tij
gjuha e tij është forca e tij
ai është kopshtar që mbjell fara
në kopshtet e mendjes
ai është rrezja e parë e diellit
që depërton nëpër mjegullën mëngjesore
fjalët e tij ecin rrugëve
vrapojnë maratonë flejnë me të
bëjnë dashuri me të
poeti i vërtetë nuk vdes
por jeton në përjetësi
pret si pluhur kozmik
për t’u rilindur