Kryetarët e grupeve parlamentare quhen të suksesshëm atëherë, kur opinioni nuk merret shumë me punën e tyre. Në sistemin partiak gjerman, ata janë përgjegjës për t’i organizuar kreut të partisë mazhorancat e deputetëve të partisë së vet. Nëse kryetarja apo kryetari i partisë është edhe kancelare apo kancelar, atëherë ata kujdesen, që këta ta bëjnë punën e tyre pa shumë zhurmë. Teorikisht.
Por, çështja është se aktualisht në qeverinë gjermane asgjë nuk zhvillohet pa zhurmë. Edhe negociatat për krijimin e qeverisë u shoqëruan nga intrigat, dorëheqjet dhe rreziku i përhershëm i zgjedhjeve të reja. E gati në të njëjtën ditë, një vit pas zgjedhjeve të Bundestagut, duket se është vetëm çështje kohe shpërbërja e koalicionit dhe Gjermania do të fillojë sërish të kërkojë një qeveri të re.
Jo vetëm pse partitë qeverisëse grinden me njëra-tjetrën si në pazar duke e humbur besueshmërinë tek popullata me luftërat për pushtet. Tani Angela Merkelit i ka ikur nga dora edhe mazhoranca në radhët e veta. Mos zgjedhja e të besuarit të saj prej vitesh dhe kryetarit të fraksionit, Volker Kauder, është një revolucion në pallat, që mund të përfundojë në një skenar: Zgjedhje të reja pa Angela Merkelin, që për 13 vjet përcaktoi fatet e Gjermanisë dhe Evropës.
Fakti që zgjedhja e politikanit gati të panjohur, Ralph Brinkaus, u bë e njohur pikërisht në atë moment kur Donald Trump sërish e sulmoi verbalisht Gjermaninë, hedh një dritë të çuditshme mbi Gjermaninë si fuqinë më të madhe ekonomike evropiane.
Shumë deputetë të Parlamentit aktual gjerman duket se nuk e kanë kuptuar ende seriozitetin e momentit. Ata u zgjodhën nga qytetaret e qytetarët e këtij vendi për t’u angazhuar për të mirën e Gjermanisë. Dhe jo për ta pezulluar me javë qeverisjen, për t’u grindur për vogëlsira, për personelin e me këtë duke ndihmuar vetëm të forcohet AfD.
Nga dita e parë, kësaj qeverie i mungonte një projekt i përbashkët politik, sidomos personalitete aktive, që kanë dimensionin e drejtimit të Gjermanisë në kohë të vështira. Personaliteti i vetëm i i besueshëm ishte Angela Merkel, deri në të martën historike (25 shtator) e cila e mbulonte dhe tejkalonte përçarjen e thellë në koalicionin qeveritar dhe në radhët e veta.
Kjo tani ka marrë fund. Deputetët e CDU dhe CSU-së nuk refuzuan vetëm Volker Kauderin, si kryetar grupi parlamentar të CDU/CSU-së. Ata e denigruan publikisht kancelaren në këto kohë ta pasigurta. Me këtë tani çështja nuk shtrohet më, se a po vjen fundi i Angela Merkelit, por se sa shpejt do të vijë ai.
Një zhvillim që meriton vëmendje! Jo vetëm sepse po gëzohen AfD dhe Donald Trump gëzohen.