Edhe sikur ajo do të kishte për qellim të pushtonte Gjeorgjinë ose të forconte një ndryshim të regjimit, ajo do ti tregojë botës se është e gatshme të përdorë forcën për të shtrirë influencën e saj mbi fqinjët.
Një Rusi më agresive me fjalë të shkurtra kërcënon sigurinë energjetike të rajonit.
Gazësjellsi që kalon Bakou-Tbilissi-Ceyhan që përshkon Gjeorgjinë,është ndërtuar për të furnizuar Evropën me energji të pavarur nga energjia ruse.
Nëse Rusia e rimerr kontrollin ajo do të riforcojë dominimin e Gazpromit për furnizimin me energji të Evropës.
Ngjarjet në këto vende malore të izoluara do të kishin pasoja ekonomike afatgjata dhe dramatike nëse kombe të tjera do të ndiqnin shembullin e militarizmit nacionalist rus.
Frika e interesit politik do të zëvendësonte transparencën si princip bazë tregtisë dhe prosperitetit. Njësoj si në vitin 1930 kur nacionalizmi dhe militarizmi u mboll mbi internacionalizmin.
Sipas propozimeve një kronistit të New york Times, bota nuk do të ishte më e sheshtë.
Së bashku Bashkimi Evropian dhe ShBA duket se nuk kanë as vullnet e as kapacitet të ndërhyjnë në Kaukaz, e megjithatë ekziston një mënyrë për ti bërë forcat e zhdukura të triumfojnë.
Rusia është një vend relativisht i varfër. Arroganca e saj militare varet shumë nga profite të gjeneruara nga ekportimi i gazit.
Nëse çmimi i barelit rizbret në nivel të të kostos së prodhimit botëror deri në 50 dollarë për barel atëherë ai do të limitojë kapacitetin e Rusisë të bëjë lëvizje të trupave të tij.
Një konsum i reduktuar i energjisë dhe një kontroll i masës monetare do të thjeshtësonin uljen e çmimit të naftës.
Nëse bankat qendrore do të ishin të përgjegjshme atëherë ato do të rrisnin taksat e interesit. Invazioni rus ne keto kushte do te ishte nja alarm i rrejshem.