Gentian Ziu,
shef kuzhine
Që lëkura e gjelit të jetë krokante dhe me atë ngjyrën kafe të errët që të bën të të lëshojë goja lëng sa e sheh, mirë është që ta lini gjelin të zbuluar në frigorifer që një ditë më parë. Frigoriferi do ta thajë lëkurën dhe kështu, duke pasur një lëkurë me përqindje më të ulët lagështire, do të keni rezultat më të mirë në pjekje. Gjithashtu, bëjini një “masazh” të lehtë me gjalpë të zbutur. Mund të përdorni dhe vaj ulliri ose vegjetal por shija do të lërë për të dëshiruar, ndërkohë që shija që do të arrini nëse e fërkojmë me gjalpë do të jetë e pa krahasueshme.
Gjeli i detit është pak “hileqar” dhe duket sikur është pjekur rreth 1 ½ orë para se të jetë me të vërtetë gati.
Kujdes: një gjel me peshë rreth 6 kg kërkon rreth 3 orë pjekje nëse është gjel kompleksi dhe rreth 4 orë nëse është gjel fushe. Temperatura ideale e pjekjes është rreth 170 gradë.
Nëse doni ta mbushni gjelin para se ta piqni duhet të keni parasysh që mbushja të jetë e lirshme dhe jo e ngjeshur, përndryshe gjeli s’do të piqet në mënyrë të njëtrajtshme. Një gjë tjetër shumë të rëndësishme që duhet të keni parasysh përsa i përket mbushjes është që ta mbushni të njëjtën ditë që do ta piqni, mundësisht pak para se ta fusni në furrë. Nëse e mbushni më parë do t’u lini baktereve kohë të mjaftueshme për t’u zhvilluar dhe për të kontaminuar mishin.
Para se ta ndani në racione lëreni gjelin të rrijë për të paktën 20 minuta i mbuluar me letër alumini. Në këtë mënyrë mishi do të jetë më i butë e i lëngshëm sepse proteinat në inde kanë vetinë që të rithithin një pjesë të lëngjeve që kanë lëshuar gjatë procesit të pjekjes për shkak të denatyrimit të tyre.
Në rast se keni blerë një gjel rezervati, gjë që do të thotë se s’ka të njëjtin intensitet shijeje, mund ta “ndihmoni” pak… Përzieni pak gjalpë të zbutur me kripë, piper e rozmarinë dhe shpërndajeni këtë përzierje midis lëkurës dhe gjoksit të gjelit. Futini gishtat nga ana e gushës midis lëkurës dhe mishit dhe përparoni ngadalë me lëvizje të lehta si masazh duke ndarë lëkurën nga mishi dhe duke futur midis tyre gjalpin me erëza.
Mos e vini gjelin direkt në tepsi. Vëreni atë mbi një skarë dhe vini poshtë tij tepsinë. Kështu asnjë pjesë e tij s’do të jetë e zhytur në lëng dhe do të jetë i ekspozuar i gjithi në ajrin e nxehtë të tepsisë. 
