Portretet individuale nisën të bëhen kah fundi i Mesjetës. Në to shiheshin princërit e sundimtarët, ushtarakët që donin të shprehnin autoritetin dhe ta bënin të njohur pushtetin e tyre (Sigismondo Pandolfo Malatesta). E, disa donin të dukeshin edhe joshës (Maurce de Saxe).
Tendencat e tilla, për të shprehur autoritet e pushtet, më vonë u adaptuan nga biznesmenët (Louis-François Bertin). Por, ishin edhe vet artistët ata insistonin në këtë paraqitje, si Eugene Delacroix apo Jean-Auguste-Dominique Ingres.
Në mesin e pikturave që mund të shihen më poshtë, janë edhe ato që shprehin momente të rëndësishme të historisë, siç është Etienne Marcel – luftëtar i rëndësishëm i Luftës Njëqindvjeçare anglo-franceze – si dhe frika dhe ndjesia e mirë e zbatimit të detyrës nga revolucionarja Charlotte Corday që vrau jakobinin Jean-Paul Marat.
/Telegrafi/