Personat e rritur me pagjumësi primare kanë disbalans të posaçëm neurokimik që është pasojë e vështirësisë në ‘qetësimin’ e trurit para fjetjes, njofton Reuters.
Individët me pagjumësi primare, e cila zgjat më shumë se gjashtë muaj, kanë 30% më pak GABA (acid amino-buterik), i cili ngadalëson aktivitetin e trurit në shumicën e regjioneve të tij.
Në këtë mënyrë, në mungesë të sasisë së nevojshme të acidit amino-buterik, pamundësohet ngadalësimi i aktivitetit trunor, që për pasojë ka pagjumësinë.