Një 19-vjeçare nga Korça, të enjten humbi betejën kundër leukemisë akute, një sëmundje e rëndë që i mori jetën pabesisht.
Darda Dhimo e mësoi sëmundjen e rëndë një ditë kur shkoi të dhuronte gjak për bashkëmoshatarët.
Infermierët nuk e këshilluan të dhuronte gjak, pasi analizat dilnin me një nivel të ulët të hemoglobinës.
Pas disa analizave më të hollësishme, ajo zbuloi diagnozën e leucemisë akute.
19-vjeçarja u dërgua drejt Selanikut nëpërmjet ndihmës së Kishës Ungjillore në Korçë, për të ndjekur terapinë intensive me shpresën që do t’ia dilte… Historia e saj preku zemrat e të gjithëve!
Më poshtë, do të lexoni letrën që Darda ka shkruar me datë 31.08.2023, si një mesazh për të gjithë shqiptarët.
Postimi i Dardës, 31.08.2023
“Kush do ta kishte menduar se kjo verë do të ishte si kjo!
Më ka marrë malli për plazhin, dallgët, për t’u djegur nga dielli, më ka marrë malli për të qëndruar me miqtë dhe për t’i përqafuar.
Të qenit i izoluar nuk është padyshim mënyra më e mirë për të kaluar verën…
Disa përditësime për të gjithë ju:
Dje fillova ciklin tim të tretë të kimioterapisë, që do të thotë se mund të kem edhe pesë të tjera për të bërë. Përfundimisht, gjithçka duket se po përmirësohet dita ditës.
Ka gjithmonë momente që kam dhimbje, e lodhur, momente që kam frikë për të ardhmen ose ndonjëherë emocionale, por mund t’ju siguroj se Zoti gjen gjithmonë një mënyrë për të më kthyer buzëqeshjen dhe gëzimin tim!
Gjatë gjithë këtyre ditëve dhe veçanërisht sot jam ndjerë kaq e inkurajuar dhe jam përpjekur të shijoj çdo moment të veçantë për aq kohë sa zgjat.
Unë kam filluar të shijoj vende të ndryshme në spital dhe çdo moment të kaluar me të gjithë stafin mjekësor këtu. Sot më pëlqeu veçanërisht ky perëndim i bukur!
Pra, ndërsa e lexoni këtë, këtu është një mesazh nga unë dhe përvoja ime deri më tani:
Ju lutemi shijoni çdo ditë si dhuratë nga Zoti, shijoni mëngjesin kur jeni në gjendje të zgjoheni dhe të ndjeni mushkëritë tuaja duke u mbushur me oksigjen, shijoni shëndetin tuaj fizik dhe shijoni çdo moment të kaluar me familjen dhe miqtë tuaj!
Fatkeqësisht, nuk arrita të bëj asnjë nga këto që kur u sëmura, kështu që të lutem bëjeni për mua! Përqafojini njerëzit tuaj të zemrës dhe mbi të gjitha mos harroni të falënderoni të vetmin që na jep jetë dhe shpresë! Vetëm kur e humbasim diçka, e kuptojmë vlerën që ka!”
