Gazeta “Le Matin” ka botuar të martën e 3 shkurtit 1914, në faqen e tretë, reagimin e Ismail Qemalit ndaj një shkrimi të botuar pak kohë më parë në “La Tribuna”. Shkrimin mund ta lexoni të plotë më poshtë:
“Roli i Ismail Qemalit në ngjarjen e Vlorës
Korrespondenti ynë në Romë na pati dërguar para disa ditësh një shkresë nga Vlora për ‘La Tribuna’, në të cilën lexonim se procesi gjyqësor kundra Beqir beut dhe bashkëpunëtorëve të tij ishte në vazhdim, dhe se herën e fundit që Beqir beu u përball me Ismail Qemal beun, ish-udhëheqësin, ai e akuzoi këtë të fundit për lejimin e dërgimit të telegramit të famshëm Izet pashës në lidhje me çështjen e zbarkimit të ushtarëve turq të sjellë nga avullorja Meran.
Shkresa shtonte se si rezultat i këtij konfrontimi, komisioni i kontrollit gjykoi të arsyeshme t’i këshillojë Ismail Qemalin që të shkojë për pushime në Evropë. Ismail Qemal Beu, ish-kreu i Qeverisë së Përkohshme të Shqipërisë, i cili gjendet aktualisht në Nice (Francë), na telegrafon për të na thënë se shkresa e Vlorës për “La Tribuna” është vetëm riprodhimi i një gënjeshtre të endur nga fantazia e disa gazetarëve italianë, të cilët, nuk e di se për çfarë arsye, filluan ta sulmojnë duke hedhur baltë, në vend të bombave që Beqir Beu dhe të tjerët kishin përgatitur prej kohësh.
Ai shton:
‘Unë kurrë nuk janë përballur me të, as në gjykatën ushtarake, as diku tjetër kurrë; Nuk kam qenë në dijeni për korrespondencën me bashkëpunëtorët e tij në Konstandinopojë, të cilët po komplotonin kundër meje dhe qeverisë për të cilën unë isha kryetar.
Nëse u kërkova fuqive të mëdha që të lejojnë përfaqësuesit e tyre të marrin qeverinë e Shqipërisë deri në ardhjen e princit, kjo ishte vetëm për një qëllim thjesht patriotik dhe me miratimin e lartë të tyre.
Ju lutem, z. kryeredaktor, t’i përgënjeshtroni formalisht këto marrëzira dhe të pranoni falenderimet e mia me sigurimin e konsideratës sime më të lartë.’
Ismail Qemali”. /Darsiani/