Prefektura e Pejës aso kohe përbëhej nga nënprefektura e Istogut, Skenderajt, Rozhajës, Tutinës dhe Plavës.
Sefedin Begolli – Sefedin Begu, vinte nga një familje shumë e pasur, e cila kishte në pronësi një numër të madh të pronave. Sipas historionëve, familja e Sefedinit – Mahmutbegollët – konsiderohej si familje e cila e kishte themeluar qytetin e Pejës dhe kishin zotëruar pushtet të madh gjatë periudhës osmane.
Sefedini u lind në vitin 1880, në qytetin e Pejës. Shkollimin e tij e kishte filluar në Medresenë e Shkupit, për të vazhduar më pastaj shkollimin në Stamboll, ku ndoqi Shkollën e Lartë të Drejtësisë, për të vazhduar më pastaj studimet edhe në Vjenë të Austrisë, vend ku ai ishte internuar për disa vite. Ai ka qenë poliglot që ka folur 6-7 gjuhë të huaja, ndër to serbisht, turqisht, gjermanisht, italisht, frëngjisht etj.
Pas kthimit nga Vjena, në vitin 1919, merr pjesë në votimet e para pas luftës së Parë Botërore, në kuadër të Partisë Demokratike serbe, ku zgjedhet deputet i Parlamentit të Mbretërisë Serbo-Kroate-Sllovene (SKS), transmeton Telegrafi.
Sefedini, së bashku me Ragip dhe Hasim Mahmutbegollin, e themelojnë bankën e dytë në Pejë, në vitin 1921/1922. Ndërsa, në vitin 1923 dështon që të bëhet deputet në Parlamentin e Mbretërisë së SKS-së. Ai këtë e arrin në vitin 1925.
Në vitin 1932 emërohet senator i mbretit, ndërsa në vitin 1937 ishte kandidat në zgjedhjet për Bashkësinë Islame të Vakufit të Banovinës së Zetës dhe Vardarit.
Historiani Skënder Riza, në librin e Shefqet Kelmendit dhe Shpresa Lekës, të titulluar “Një brez i veçantë”, shënohet të ketë thënë se “Sefedin Begu në kohën e ‘okupacionit’ nazist, si kryetar i Bashkisë së Pejës kishte sjellje korrekte ndaj gjithë popullatës, pa marrë parasysh përkatësinë e tyre kombëtare dhe fetare”.
Në kujtimet e Tafil Boletinit (nipi i heroit kombëtar Isa Boletini), dëshmon për karakterin kombëtar të Sefedinit, derisa tregon se ai e kishte informuar rreth detajeve dhe kryesve të masakrës së Podgoricës, në vitin 1916 (zënia në pritë dhe vrasja e isa Boletinit).
Sefedin begu gjatë kohës që ka ushtruar veprimtarinë e tij politike, thuhet se ka pasur një sens për veprimtari publike dhe përshtatej me rrethanat politike dhe shoqërore, duke krijuar raporte dhe marrëdhënie më grupe të ndryshme politike e shoqërore, por në disa raste dukej se ishte njeri kontrovers.
Përfundimi i Luftës së Dytë Botërore, Sefedin Mahmutbegollin e gjen në një pozicion të vështirë, për arsye se ai detyrohet që të fshihet nga OZN-a (shërbimi sekret jugosllav). Në vitin 1946, duke qenë i strehuar në Lumëbardh (fshat i Lugut të Baranit), tradhtohet nga persona të panjohur. I rrethuar nga OZN-a, merr vendim që të vetëvritet, duke e helmuar veten.
Pas vrasjes, pushteti komunist trupin e tij e kishte trajtuar në mënyrë mizore. Krejt kjo me qëllim që të frikësohej popullata e Pejës. Kufoma e tij ishte ekspozuar në qendër të qytetit – te Sheshi i Zallit, transmeton Telegrafi.
Serbët e tërbuar nga urrejtja, ia fusnin në gojë cigaret dhe e pështynin në fytyrë. Megjithatë, kishte reagime ndaj kësaj dhune nga ana e disa intelektualëve shqiptarë, normalistë të Elbasanit të ardhur në Pejë, në kuadër të Brigadës shqiptare. Këtë veprim të pushtetit këta intelektualë e quajtën veprim terrorist. Për këtë reagim, ky grup i intelektualëve u hodh në gjyq ushtarak.
Sefedinin e kishin varrosur fshehurazi, prandaj sot e asaj dite nuk dihet vendi se ku prehen eshtrat e tij.
Ai thuhet se përveç formimit kombëtar ka qenë edhe një fetar i përbetuar, i cili falte pesë kohë namaz dhe kryente obligimet tjera fetare.
Sefedin Nimon Mahmutbegolli ka qenë fillimisht i martuar me një konteshë austriake, e pasi ishte divorcuar nga ajo (me të cilin nuk kishte lënë ndonjë pasardhës) u martua me Elmazen, të bijën e Jashar Pashës, me të cilën kishte katër fëmijë, djemtë Adilin dhe Farukun (aktorin e njohur) dhe vajzat Nevruzin dhe Aslihanë.
Biografia e Sefedin Mahmutbegollit është marrë nga libri i profesorit Muhamet Sadiku, i titulluar “Qëndresa Nacionaliste e Pejës” 1941-1946, i botuar në vitin 2013. /Telegrafi/