Futbolli i Kosovës ka probleme serioze. Cilësia nuk është i vetmi problem, por është edhe infrastruktura e stadiumeve dhe kushtet për futbollistët. Edhe pse “bosët” e klubeve janë duke u munduar të investojnë në infrastrukturë, kjo shumë pakë është duke u vërejtur, pasi në dy xhirot e fundit të stinorit vjeshtor, në Raiffeisen Superligë, stadiumi e futbollit tonë me shumë ngjanin në një “pistë” patinazhi se sa në një fushë futboll.
Edhe pagat që marrin futbollistëve janë shqetësuese, pasi të “gjorët” me ato para që i fitojnë nuk arrin të blejnë as barna. Me siguri se shumica nga ta janë të ftohur nga uji e lloçi në fushat e futbollit!.
Superderbi i javës së fundit në mes Hysit dhe KEK-ut kishte të përbashkët shumë pak me lojën e futbollit, sepse fushat më shumë ngjante në një terren për patinazh. “Yjet” e futbollit tonë nuk mundën që t’i shpalosin cilësitë, mbase nëse i kanë ato. Ndërsa në anën tjetër zyrtarët e Federatës së Futbollit të Kosovës (FFK), kërkojnë të bëhemi anëtarë të FIFA-s e UEFA-s.
Kjo është e pamundur. E them e pamundur sepse në Kosovë përveç cilësisë dhe infrastrukturës përcjellëse e cila është e domosdoshme që një federatë të jetë anëtare e këtyre dy institucioneve të rëndësishme për anëtarësim, klubet kosovare nuk kanë as psikolog i cili do të ishte shumë i rëndësishëm për një klub të mirëfilltë, apo ndoshta përveç që pronarët e klubeve që nuk i paguajnë futbollistët ata s’kanë para për të paguar psikologun edhe pse dyshoj se e dinë rëndësinë e psikologut në futboll.
Çdo mbyllje kërkohet të jetë e mirë, por jo edhe në futbollin tonë.
E kam një porosi për “bosët” e skuadrave që të bëjnë me shumë për infrastrukturën e stadiumeve dhe për përmirësimin kushteve për futbollistët, sepse ky është titull dhe hyrja në histori. E mbase një dite kështu siç jemi ka shkojmë s’kemi çka ekzistojmë si futboll i Kosovës.
(Autori gazetar si dhe student i vitit të dytë Master në Degën e Gazetarisë në Universitetin e Prishtinës)