Në të vërtetë, në vend të ndryshimit të vetive të regjioneve magnetike me përdorimin e fushës elektromagnetike, siç ishte rasti me kokat e disqeve të fortë, shkencëtarët kanë arritur të ndryshojnë vetitë e nanoishujve feromagnetik me përdorimin e laserëve. Në këtë mënyrë kanë arritur performanca 1000 herë më të mira gjatë shkrimit të të dhënave në krahasim me disqet e forta klasike.
Për ta arritur këtë shkencëtarët kanë përdorur nanoishujt feromagnetik të mbaruar nga legura e hekurit dhe gadolinit (metal nga grupi i “tokës së rrallë”). Kur këta nanoishuj goditeshin nga laseri përkatës, vinte deri te ndryshimi i magnetizimit të tyre, që është një veti goxha e pazakontë për shkak se rritja e temperaturës zakonisht ndërlidhet me prishjen e magnetizmit, e jo me ndryshimin e orientimit, e për ndryshimin binar nga 0 në 1 dhe e kundërta, nevojiten vetëm rreth 5 pikosekonda. Për krahasim, tek disqet e forta klasike nevojitet rreth një nanosekond për ndryshimin e gjendjes, respektivisht rreth 1000 herë më shumë.
Por këto nuk janë të gjitha avantazhet e teknologjisë së re. Në të vërtetë, disqet e forta aktualisht kanë dendësinë prej rreth tri terabit për një inç katror, por nanoishujt janë aq të vegjël sa që mund të deponojnë 53 terabit për inç në katror. Për shkak të kësaj në vend të një terabajti për pllakë të diskut, mund të ndodhë të kemi pllakat me 15 terabajt dhe disqet e fortë me kapacitet prej 45 TB.
Shkencëtarët për momentin kanë zhvilluar vetëm teknologjinë për shkrimin e të dhënave, por ende nuk është gjetur ndonjë zgjidhje e përshtatshme për leximin e tyre.
Më shumë informata mund të gjeni në faqet e University of York dhe ScienceDaily. /Telegrafi/
