Nga: Roger Waters (albumi “Animals”, Pink Floyd, 1977)
Përktheu: Agron Shala
Burrë i madh, derr i madh*
Ha-ha, farsë je ti
VIP me thundra të larta
Ha-ha, farsë je ti
Dhe, dorën në zemër
Pothuajse je humorist
Pothuajse gaztor
Me kokën futur në koshin e derrit
Duke thënë “vazhdo gërmo”
Njollë derri në mjekrën e dhjamosur
Çfarë shpreson të gjesh?
Kur poshtë greminës së derrit je
Pothuajse je humorist
Pothuajse je humorist
Por, në vërtetë je i mjerë
Stacioni i radhës për ty qelbësirë**
Ha-ha, farsë je ti
Shtrigë, e çorientuar je
Ha-ha, farsë je ti
E rrezaton ftohtësinë e xhamit të thyer
Pothuajse je humoriste
Pothuajse e meriton ngërdheshjen
E pëlqen ndjesinë e çeliktë
Je e aftë për kunja
Dhe kënaqesh me revolen
Pothuajse je humoriste
Pothuajse je humoriste
Por, në vërtetë je e mjerë
Hej, ti Uajthaus***
Ha-ha, farsë je ti
Krenaria familjare e Qytetit të Miut****
Përpiqesh t’i frenosh ndjenjat tona
Pothuajse je tërheqëse
Pa ndjenja dhe me vetëbesim
Dhe, a ndihesh e keqtrajtuar?
Duhet ta ndalosh valën e ligësisë
T’i mbyllësh sekretet në shtëpi
Meri, pothuajse je tërheqëse
Meri, pothuajse je tërheqëse
Por, në të vërtetë je e mjerë
/Telegrafi/
______
* Fjala është për kryeministrin britanik James Callaghan që njihej edhe si Xhimi i Madh.
** Fjala është për kryeministren e ardhshme Margaret Thatcher (Zonja e Çeliktë) që përgatitej për zgjedhjet e vitit 1979.
*** Fjala është për aktivisten Mary Whitehouse, “mbrojtësen e moralit” që kërkonte sjellje puritane dhe luftimin e formave moderne të zbavitjes, përfshirë muzikën rok.
**** Sipas fabulës së Ezopit, Miu i qytetit dhe miu i fshatit. Jeta e të parit karakterizohet nga ekstravaganca, e të dytit nga thjeshtësia. Por, jeta e të parit është përplot me rreziqe, e të dytit jo. Prandaj, mësimi që fabulisti Odo i Sheritonit nxjerr është kjo: “Më mirë të kafshoj një fasule sesa të më kafshojë frika e vazhdueshme”! Mirëpo, morali i fabulës së vlefshme për epokën e antikitetit dhe mesjetës nuk përputhej me vlerat e shekullit XX.
