Jo çdo dhimbje është e padëmshme, por ka situata kur është e nevojshme të konsultoheni me mjekët
Dhimbja e muskujve, e njohur edhe si mialgji, mund të shkaktohet nga lëndimet, sëmundjet infektive ose nga probleme të tjera shëndetësore. Mund të jetë e përkohshme ose kronike, si dhe e lokalizuar ose e përhapur në të gjithë trupin.
Intensiteti i saj ndryshon nga personi në person. Të gjithë mund të përjetojnë dhimbje në muskuj, të cilat shumë njerëz e quajnë inflamacion të muskujve.
Njerëzit të cilët nuk merren me aktivitete fizike, ndaj kur fillojnë, shpesh ndiejnë dhimbje në muskuj në ditët e para. Më shpesh, është dhimbje me fillim të vonuar, e cila zakonisht ndodh 6 deri në 12 orë pas stërvitjes dhe mund të zgjasë deri në 48 orë.
Gjatë kësaj periudhe, ju mund të ndjeni dhimbje ndërsa muskujt tuaj rikuperohen, transmeton Telegrafi.
Simptomat:
▪ Inflamacion i muskujve
▪ Ngërçe muskulore
▪ Spazma muskulore
▪ Dhimbje në kyçe
Kur duhet të kontaktoni mjekun?
Merrni ndihmë mjekësore nëse keni ethe, dhimbje gjoksi, dobësi muskulore, mpirje, humbje të kontrollit të fshikëzës ose dhimbje të përkeqësuara.
Shkaqet
▪ Sëmundjet autoimune, për shembull, skleroza e shumëfishtë, lupusi, mioziti dhe polimioziti i trupit
▪ Infeksionet, për shembull, ftohjet, gripi, malaria, trikinoza, sëmundja Lyme. Infeksionet virale dhe bakteriale mund të shkaktojnë dhimbje muskulore, të shoqëruara me ethe, nauze ose ënjtje të nyjeve limfatike.
▪ Lëndimet nga përdorimi i tepërt i muskujve shkaktojnë tendosje të shpinës dhe barkut, sindromën e dhimbjes miofasciale, tendinitis ose tendinozë.
▪ Ilaçet dhe terapitë si statinat për të ndihmuar në uljen e niveleve të kolesterolit, frenuesit e enzimës konvertuese të angiotenzinës (ACE) për hipertensionin, kimioterapia dhe radioterapia mund të shkaktojnë dhimbje muskulore afatshkurtër dhe afatgjatë. Medikamentet mund të shkaktojnë miozit dhe të shkaktojnë receptorët e dhimbjes në muskuj.
▪ Çrregullime neuromuskulare si atrofia muskulare kurrizore (SMA), myasthenia gravis (MG), distrofia muskulare Duchenne (DMD) dhe skleroza laterale amiotrofike (ALS)
▪ Gjendje të tjera mjekësore përfshijnë stresin, çekuilibrin e elektroliteve, sëmundjen e arterieve periferike, hipotiroidizmin, fibromialgjinë, sindromën e ndarjes, sindromën e lodhjes kronike, sarkomat dhe leuceminë.
Diagnoza
▪ Nëse shkaku i dhimbjes së muskujve është i panjohur ose nëse keni dhimbje të forta ose kronike të muskujve, mjekët mund të urdhërojnë analiza shtesë.
▪ Testet e gjakut mund të ndihmojnë në përcaktimin e niveleve të enzimave, hormoneve dhe elektroliteve dhe të kontrollojnë për shenja infeksioni.
▪ Një skanim CT ose MRI mund të identifikojë dëmtimin e muskujve.
▪ Elektromiografia (EMG) mund të matë aktivitetin elektrik në nerva e muskuj dhe të vlerësojë funksionin e nervave e muskujve.
▪ Biopsia e muskujve.
▪ Këto teste shtesë mund ta ndihmojnë mjekun tuaj të bëjë diagnozën e saktë dhe planin e trajtimit.
Mjekimi
▪ Dhimbjet e përkohshme të muskujve zakonisht mund të lehtësohen duke pushuar, qëndruar shtrirë ose duke marrë qetësues.
▪ Pushoni dhe ngrini zonën e prekur për të reduktuar tendosjen.
▪ Aplikoni një kompresë të ftohtë për të lehtësuar inflamacionin dhe një kompresë të ngrohtë për të përmirësuar qarkullimin e gjakut në muskujt e lënduar.
▪ Bëni dush ose banjë të ngrohtë për të relaksuar muskujt.
▪ Merrni qetësues dhimbjesh, si aspirina, acetaminofeni, ibuprofeni dhe naprokseni, për të reduktuar dhimbjen dhe inflamacionin.
▪ Provoni terapi plotësuese, si masazh, akupunkturë dhe meditim, për lehtësim dhe relaksim shtesë.
▪ Këto opsione trajtimi mund t’ju ndihmojnë të menaxhoni dhimbjet e përkohshme të muskujve dhe të lehtësojnë një shërim më të shpejtë. Nëse dhimbja vazhdon ose përkeqësohet, kërkoni kujdes mjekësor për vlerësim të mëtejshëm dhe një plan të përshtatshëm trajtimi. /Telegrafi/