Poezi: Amiri Baraka
Përktheu: Fadil Bajraj
Hej, dua t’ju them të gjithë ju poetëve, të gjithë ju njerëz
mjaftueshëm të fortë për të qenë të poetë. Sepse së pari nëse
je poet duhet të nënshkruash një leje se do të jetosh në varfëri
gjithë jetën e lume. Ama janë dy njerëz, njëri quhej Keats, tjetri
quhej Du Bois, ata kanë thënë se janë sall dy gjëra për të cilat një
poet duhet të merakoset, e Vërteta dhe e Bukura. Kështu që
pavarësisht se çka thotë dikush për ty, ose nëpër çfarë lloj vuajtjeje
duhet të kalosh për ta shkruar atë, nëse beson në të, mund të mbash
të vërtetën lart, në një shoqëri plot me gënjeshtra, nëse mund të
mbështesësh bukurinë në një shoqëri të bazuar në shëmti, nëse mund
ta bësh atë atëherë je mjaft i fortë për të qenë poet. A tingëllon kjo
si shovinizëm poetik? Bën vaki. Pra, unë dua që ju ta mbani mend
atë. Pavarësisht se në çfarë liste ju vendosin dhe thonë se je person i keq.
Pa marrë parasysh se ata do nuk do të të japin para dhe do të përpiqen të
t’i shterin fjalët me uri, përnjëmend do të përpiqen ta bëjnë këtë. Ama ti
mbaje mend, ti i ke dy gjëra: të Vërtetën dhe të Bukurën.