Nga: Lou Reed
Përktheu: Fadil Bajraj
Billyn e kam pasur shok të mirë,
u rritëm së bashku që nga mosha nëntë vjeçe
Shkuam në shkollë: ishte shoku im më i mirë,
dhe kujtoja se miqësia jonë kurrë s’do të përfundonte…
Në shkollë të mesme luante bejzboll
e unë, bash asgjë s’bëja
ai shënonte gola ndërsa unë luaja bilardo
dhe askush s’mund t’i binte në fije se cili prej nesh ishte budalla.
Pastaj që të dytë shkuam në kolegj
ai e studio mjekësinë ndërsa unë gjethnajat,
ai mori dhjetëshe, e unë dështova,
ai u dha pas doktoraturës
Pastaj unë vendosa të braktis shkollën
Gjërat u përkeqësuan
Billy mbet aty, u bë praktikant, pastaj mjek,
Atëherë ia krisi lufta, e ai duhej të shkonte
por unë jo: unë isha mentalisht i paaftë
apo diç të tillë thoshin, e kështu me radhë –
Kur u kthye nuk ishte bash i njëjti,
nervat I kishin plasur – por jo mua –
Herën e fundit kur e pashë s’mund e duroja më:
nuk ishte Billy që e njihja, ishte si të flisje me mur
Billy ishte shok imi i mirë,
U rritëm bashkë që nga mosha nëntë vjeçe.
Bashkë shkuam nëpër shkolla
dhe tash shpesh pyes veten se cili prej nesh qe budalla
