Poezi nga: Frederik Reshpja
Në asnjë dorë të botës nuk më zë gjumi.
Isha mësuar me kokën në duart e tua.
E ke ditur që kam diçka nga deti;
Breg më breg dhe gjumi nuk më zë.
Dua të shtrihem dhe të vdes,
Po vjen ti dhe nga balta më ngre.
Kur male të tëra dot s’na ndanë,
Si do na ndajnë dy grushta dhè?
Ah, isha mësuar me kokën në duart e tua,
Tani dhe brigjet më gjumi nuk i zë.