Poezi nga: William Carlos Williams
Përktheu: Maksim Rakipaj
Kjo pikturë e tmerrshme por e mrekullueshme
parabola e të verbërit
s’ka ngjyrë të kuqe
në tërësinë e saj çfaqet një tufë
lypsash që ecin njëri pas tjetrit
nga majtas lart për djathtas poshtë
tërthor tabllosë
duke hequr këmbët zvarrë
në moçalishte përfundojnë
në të gjithë pikturën
fillim e mbarim
as në sfond s’duket frymë e gjallë
veç ca fytyra të parruara
prej të varfërish
e zhelet e tyre
një pellg për të larë teshat
ca kasolle fshati
kambanarja me majucë e kishës
fytyrat ngritur lart
si kthyer nga drita
dhe asnjë hollësi e tepërt
në të gjithë tabllonë njëri ndjek
shkopin e tjetrit me shkopin e vet
në dorë fitimtar drejt fatkeqësisë.