Poezi nga: Yevgeny Yevtushenko
Përktheu: Roland Gjoza
Jo, nuk dua të marr gjysmën e gjithçkaje.
Më jep tërë qiellin! Tokën e pafundme ma sill afër!
Detet, lumenjtë dhe ortekët malorë
Të gjitha janë te miat! S’pranoj asgjë më pak!
–
Jo, jetë, ti nuk mund të më gënjesh me një pjesë.
Le të jetë gjithçka, ose asgjë. Unë mund ta bëjë këtë, mund!
Nuk dua kurrsesi gjysmë lumturie
Dhe gjysmë trishtimi, nuk dua!
–
Megjithatë ka një jastëk që do ta ndaj përgjysmë
Aty ku shtypet butësisht faqja jote
Si një yll që këputet, një yll që shket shpejt
Unaza shkëlqen në gishtin tënd