Poezi nga: William Ernest Henley
Përktheu: Maksim Rakipaj
Hiqmu, o natë që më mbështjell,
Nga poli në pol e zezë sterrë,
Ju falënderoj, o zota në qiell
Për këtë shpirtin tim rebel.
Në këtë ferr ku rashë për dreq,
S’u lebetita, qëndrova burrë,
Nga kamxhikosjet që po heq
Kokën gjith’ gjak s’e ula kurrë.
Tej nga ky vend zemërimi, lotësh,
Kokuth i zi ku mbyt çdo ndjenjë,
Por prapë kërcënim i kohës,
Më gjen dhe të patrembur do t’më gjejë.
N’e ngushtë porta s’më prish punë,
Sa më rëndoi tirani në dënim,
I fatit tim jam zot vet’ unë,
Jam kapiten i shpirtit tim.