Poezi nga: Alda Merini
Përktheu: Lefter Shomo
Gratë e Jugut
të brishta si hijet,
grykëse si lulet e bukura..
Gratë e Jugut
që kanë pamjen e okrës
dhe duart pamjen e një pyetjeje,
dinë të jenë të heshtura dhe
të pranishme …
O ti Penelopë që qëndis
një pëlhurë ngjyrëvjollce! N
Të pashë nga dritarja,
të rrënjosur dhe të lehtë
si një kulpër të dendur …
Ti je gruaja e Jugut
Kryelartë për dijet,
vejushe në punë,
delikate si kristali,
e dashuruar me gjithçka është e vërtetë.
Gratë e Jugut
më të guximshme ndaj burrave
perla që bien të shkrira
në prehrin e xhelozisë.
Gratë e Jugut
kanë hap të butë që fshin një
gjethnajë të dendur.
Janë nëntorake , mund t’ u besosh të fshehta,
u ngjajnë dëshirave të çuditshme,
që marrin ostembajtësen
prej dorës së një prifti mëshirëplotë.