Poezi nga: Carol Ann Duffy
Përktheu: Rajmonda Çollaku
Kur do jetë shndërruar emri yt,
nga një emër i përveçëm
në magji?
Dy zanoret e tij
gati-gati stoli
në fill të frymës sime.
Tri bashkëtingëlloret
gojën ma shënjojnë
porsi puthje.
E dua emrin tënd.
Pareshtur, pareshtur e them
këtij shiu vere.
Alfabetit
në heshtje e shquaj
si një dëshirë.
Mbrëmjeve
e lus
gjersa germat t`i përflaken.
E ndiej emrin tënd
të rimojë, të rimojë
me gjithçka.