Burimi: University of Texas M. D. Anderson Cancer Center
Receptori i faktorit epidermal të rritjes (EGFR) stabilizon një proteinë tjetër të membranës qelizore e cila furnizon vazhdimisht qelizat kanceroze me sasi të konsiderueshme të glukozës, duke i mbrojtur kështu nga gëlltitja e vetvetes. Këto të dhëna mund të shpjegojnë se pse disa barna, të cilat kanë shënjestruar atë që më herët (kur është menduar vetëm roli i EGFR në proliferimin e kancerit), kanë sukses të kufizuar te pacientët me kancer.
Barnat të cilat bllokojnë aktivitetin e EGFR nga faktorët e rritjes, gjegjësisht aktivitetin e tirozin kinazës, kanë shkaktuar reagim pozitiv në vetëm 10-20% të pacientëve me lloje të ndryshme të kancerit. Kjo tregon se ky receptor është i pavarur nga aktiviteti i kinazës, ndërsa fatkeqësisht të gjitha studimet kanë qenë të përqendruara te kjo enzimë.
Qelizat kanceroze kanë kërkesa më të mëdha metabolike dhe kanë nevojë për sasi më të madhe të glukozës për funksionimin e tyre në krahasim me qelizat normale. Duke inhibuar aktivitetin e kinazës së receptorit nuk ndërhyhet në EGFR dhe në këtë mënyrë stabilizohet SGLT1, dhe kështu u mundëson qelizave kanceroze të ruajnë nivelet e glukozës brendaqelizore.
Për të shkatërruar qelizat tumoroze duke ua ndalur glukozën duhet që të ndërhyhet drejtpërdrejtë në receptorin dhe jo në aktivitetin e tij. Se çka duhet bërë fillimisht, ndoshta të shënjestrohet njëherë EGFR dhe pastaj të ndërhyhet në aktivitetin e SGLT dhe në fund në glukozën brendaqelizore, mbetet të shihet në të ardhmen. /Telegrafi/