Poezi nga: Mário Cesariny
Përktheu: Maksim Rakipaj
U jap gjithë lotët e mi stuhive
se nuk dua prej meje të largohen
u dërgoj ëndrrat e mia yjeve
që ëndrrat e mia të mos ankohen
jam si një ujk për gjak i etur
përgjatë rrugës pa fund e të kotë
ëndrrat e mia në ajër duke fjetur
duke pritur mëngjezin e botës
gjeje veten në këtë alegori
dhe kupto pse jam i pacënuar
dhe s’do të jem kurrë në agoni
ëndrrat e mia pa u plotësuar